Ben Atatürk Kızıyım (Buluşma-27)

Yoksun gecelerin umutsuz sabahına doğan güneş
Karayı delen aydınlık bakışından ışığını çaldı gözlerim…
Yüreğimi yakan silahsız vurulmuşluğum
Kucağımda…

Sabahımın ilk çayı
Pekmezli simit
Ya da kuru ekmeğimin katığı
Gülümseyişim gözlerinde…

Gözlerim kâinatın bir ucu
Ellerim yoksunluğu
Yüreğim ta kendisi, tut kıyısından
Kavşaklar kalsın geride doğrultumuz ana meydan

Tut elimden tut çocuk varsıllaşsın dünya
Kulak ver sese, dinle ve katıl ruha
Ruh o ruh
Kızılay’dan dön yönünü güneybatıya
Şefim önde elinde değnek
Haydin hep beraber
…………Ben Atatürk kızıyım, O güneş ben yıldızım
…………Vatanın sevdalısı, özgürlüğün közüyüm
…………Işığından yürürüm, yarına gider izim
…………Ruhuma ruhun kattım, dalgalan ay yıldızım

Sesler yumuşak kadifece
Gözler mavi menekşe
Fesleğen kokulu envai çiçekler açtı bahçe

Zemheri gününde, Ankara ayazında
Sıcak ellerinde ruhum, gülüm dudağında
Çocuğun tebessümüne yazıldı sevda…
Her gülüş aşk, haykırış destan
Başlar dik, alın açık yürürken Kızılay’da

Onurlu bir sevda bu, soyluluk…
Aşkına dünyayı satan sevdalım yar
Bu bahçe bizim
Bu kumrular, kuğular narin ötüşlü yaralı kuşlar
Aşkı, özgürlüğü kanadında vuruldular…
Ulaşamadılar
Eksik kaldı yanağında aşkın busesi
Gözyaşını umuda kefen edip soldu sarı, beyaz papatyalar

Sevdiğim
Aşkına bin ömrümü yaktığım
Bu toprağın sefasına bir çilemden binlerce çiçek açarım milyonlara
Her çiçeğim orman olur yarınlara…

Ben Atatürk kızıyım.

15 Ocak 2010

Rahime Kaya