Refika Hanım' a  İthafen...



Ne sen beni tanırsın ne de ben seni 
Lâkin yürek rengini gördüm Refika! 
Dostluk çerçevesinde vefadan fonu; 
Kalemimle seyire durdum Refika! 

Gurbeti kucakladığımda çocuktum 
Bir yanım fay hattı bir yan göçüktüm 
Onca enkaz altından nasıl sağ çıktım? 
Ah! Bu soruyu kaç kez sordum Refika! 

Ruhuma iz düşüren içten bir tını 
Sanki aynı yaşanmış onlarca anı 
Kor alevler sarar ya hani insanı 
Hasretlik benim de derdim Refika! 

Lisede başlamıştı şiirle aşkım 
O gün bugündür ki; hiç bitmedi coşkum 
Harabe yüreğime kurduğum köşküm, 
O'nla Sergüzeşt o'nla hürdüm Refika! 

Mânâ arayıp durdum, kabuğu soydum. 
Kuş uçmaz kervan geçmez bir garip köydüm 
Muhabbet sofrasında sevgiyle doydum 
Gülen ayva ağlayan nardım Refika! 

Sen halk ozanlarının inleyen sazı 
Sümmani’nin torunu Veysel’in kızı 
Ey sinemde sönmeyen ateşin közü 
Kelamınla şifaya erdim Refika! 

Gurbet yanığı aşkın Nazende yarı 
Temmuz yangınlarımın zemheri karı 
Dostluğun küreledi bütün efkârı 
Yüreğimi yoluna serdim Refika! 

11.14.2014
Deniz Garipcan (Nazende Gülistan) 

Ah! Ah be can...Ah be can... 

Şu gönül zengini, şu insanlık nişanesi, dostluk emaresi dizelerinize nasıl teşekkür edeceğimi... 

Mahcup teşekkürlerimi hangi sözcüklerle nasıl aktaracağımı bilememenin şaşkınlığı, aczi içinde susarak... 

Size sevgimi, saygımı, dostluk adına tanımlanabilecek bütün duyguları, asil davranışınız karşısında şu naçizane gönlümün nidalarını suskunluğuma sarmalayarak haykırmak istiyorum, lütfen kabul edin! 

Bu samimi dizeleriniz, günümüzde yok olup eridiğini düşündüğüm çıkarsız, beklentisiz yalın ve emekle karılan içtenlikli dostlukların, her şeye rağmen ve hâlâ var olabildiğine, inatla yaşatıldığına dair bir kanıt, bir umuttu çocuk sevincine bulanmış yüreğimin derinlerinde naif ve sımsıcacık dost sesinizle... 

Çok teşekkür ederim güzel insan, güzel dost... 

Çok duygulandım bu asil atfınız karşısında. Özümden özünüze koşulsuz ve duru dostluk selam ve sevgilerimle sağolun, var olun diyorum güzel insan çiçeği sevgili Deniz Garipcan, diğer bir adıyla Nazende' m...

Rahmetli babamın sıkça kullandığı bir atasözü vardı, "ağır taş yerinde ağırdır"

Refika ablamın ağırlığı, duruşu dışarıdan o kadar net fark ediliyor ki, bu durum bana onur veriyor. Şair bunu fark etmiş olacak ki güzel bir şiirle duygularını sıralamış. Hem yazana hemde yazdırana selam olsun.

Çok teşekkür ederim değerli ozanım, kardeş can...
En az sizin kadar   dost, sizin kadar tevazu sahibi bir şairimizin  beni onurlandırdığı kadar tam bir sürpriz diyebileceğim anlamlı dizelerine  layık olabildiysem ne mutlu bana! Eksik olmayın  başımın tacı dostlarım, sağolun...

Refika Can,ben yüreğinizin inceliğini dizelerinizde,satırlara yansıyan kelimelerle işlediğiniz o nakışlarda gördüm.Emin olun siz herşeyin en güzelini daha da güzelini hak eden incecik ,narin duygu yüklü ender bir yüreksiniz.
Bizler içten bir gülümsemenin,selamın bir ömür hatırını sayan insanlarız.
Günümüzde yok olmaya yüz tutmuş değerlere sıkı sıkıya kendi içimizde sahip çıkarak yeşertmeye çalışıyoruz.
Olması gerekeni yapıyoruz aslında.Ben o içimde saklı tuttuğum çocuğu hiç büyütmedim sizin de aynı coşku ve berraklıkta olduğunuzu biliyorum.

Özünüzden özüme bu kutlu dostluk ötelerin ötesine taşınacaktır inşallah.Dostluklar kolay kazanılmıyor.
Siz de var olun Can yürek...En kalbi selam ve sevgilerimle.