1979 yılında elim bir kaza sonucu yitirdiğimiz minik yeğenim Özgür' e...




1.
Ya ben ağlamayım kimler ağlasın? Söylen bacılar
Yaktı yüreğim yaktı oy, bu serimdeki acılar!


Bir bağ becermiştim dostlar, pembeden üç gülüm vardı
Esti deli poyraz esti, savurdu dalımı kırdı.
Bu feleğin pençesi de serimi zamansız sardı
Ya ben ağlamayım kimler ağlasın? Söylen bacılar!


O kurban olduğum oğul, henüz dört yaşa girince
Yağdırdı başıma felek karları, inceden ince.
Goncasında açamadan, gülümü yele verince
Yaktı yüreğim yaktı oy, bu serimdeki acılar!

2.

Dumanlı dağların zârı karınaymış, karına oy...
Yavrusun yitiren kime kuzum diye sarına oy...


Dağlara çıkayım dağlar anlasın yaralı beni,
Mecnundan betere döndüm, avcılar vuralı beni.
Ceylanlarım ürker oldu, karalar saralı beni,
Dumanlı dağların zârı karınaymış karına oy...


Yaşama küstüm, usandım, ben kendi kendimden bezdim,
Binbir dert içinde diyar diyar gurbetleri gezdim.
Gencecikten gideceğin düşünemez, bilemezdim,
Yavrusun yitiren kime kuzum diye sarına oy...

Refika Doğan - Ekim 2008

OFFFFFFFFFFFFFFFFF.............
MAHKEMEYE VERECEM, HEMDE 2 AVUKAT TUTUP SENİ REFİKA CAN...
ŞAHANEEEEEEEEEEEEEEEEEE

Teşekkür ederim saygıdeğer hocam...Sizi geçmek mi...Ne haddime...? Daha çook fırın ekmek yemem gerek hocam! Ben kim ki...Sizin gibi ustalarımızın öğretileriyle ışığı bulmaya çabalamaktan öte değil bu dizeler..Yine de beğeninize mazhar olmak onur verici bir duygu..Teşekkürler..Emekleme devresinde henüz çıraktan öte değilim..Sonsuz saygım ve dostlukla...Refika Doğan