Yâr dedim yaratan yoluna serde,
İblis' in kolunda harap olmadım!
Riyâyı gözüme çekmedim perde,
Peçenin giz' inde kaba dolmadım!

Sırtlanın ilinde Yunus'tur adım,
Münâfık dilinde kılçıktır tadım.
....................Dost isen bir adım, ben iki adım...



Mânâ çıkını derin sözlerim,
Aşa menzili, kutbî dolana.
Noksanı olan dostu gizlerim,
Alçak, ayıbı yüze çalana...

Gönül kapının eşiği olur,
Elest bezm-i nin beşiği olur,
......................Leylâ''ya yanan mâşuku olur.


Toprak döşeğim, yastığım taş
Çile kuyusu akan terim.
Söner yıldızım, dağılır baş
Hakk'tan gelene düğün derim.

Elbet solacak ay yüz bir gün,
Açılır yer gök, karışır tin,
.................Dirilir gülde gülce gelin.


Refika Doğan - Ekim 2008







Elest bezm-i: Tanrı’nın kullarına ''Ben Tanrı''nız değil miyim? '' diye sorduğu soruya Elest,
Bu sorunun sorulduğu meclise de '' Elest Bezm-i '' denir.