Tanırım mey’ deki bu yanık sesi,
Sesinin içinde aşkın efesi…
Bî mekân kulunun Hakk’tır nefesi,
Ulu gonca, dolu gonca...


Kimi der âşıkta niyedir bu naz,
Kiminin çaldığı karadüzen saz...
Kırkayaktan biri bu ceme niyaz,
Dili gonca, teli gonca...


Kulların yarası kolay sarılır,
Al beyaz gül ile sevgi karılır.
Zor olan, menzile nasıl varılır?
Yolu gonca, yeli gonca...


Menzilin ucunda dörtnala atlı,
Sağında solunda zardan kanatlı...
Yaklaştı bir adım, aman ne tatlı!
Deli gonca, keli gonca...


Dünyada kalandır insanın süsü,
Akıl ki; ince tül, sözün örtüsü...
Yalandır canların ömür törpüsü,
Tülü gonca, külü gonca...


Gözlerden düşünce damla ummana,
Bir derin kabuğa bürünür mânâ.
Seni doğuranla bir toprak ana,
Beli gonca, dölü gonca...

Refika Doğan-Antalya 2011


NOT: Gülce öncüsü değerli yazın dostumuz Sayın, Osman Öcal hocamızın başlattığı ve ( 6+5=11 hece ölçüsüyle) ayak verdiği atışmada şahsıma ait dörtlüklerin bir araya getirilerek dostlarla paylaşımı.

Demek ki sizinle atışmaya gelmeyecekmişiz :)

Estağfurullah efendim! Atışmanın asıl ustaları bu atışmayı başlatan dostlarımızdır. Ben sadece bir karınca kanadı hafifliğinde bu dem' e karışarak feyz almaya çalışan bir dostum!
Her zamanki dostça yaklaşımlarınıza teşekkürlerimle, saygı ve dostlukla...

Yaptığım bir latifeydi,ve dörtlüklerin güzelliğini ifade etmek içindi, saygılar