Zahmet çekip boşa yorup bedeni
Ölçüp biçip hep nefsine giydirdin
Aciz koyup candan şükür edeni
Hayır deyip beklentiyle yedirdin

İnandıkça tekdir diye dilinde
Görmedin ki nedir yatan kalbinde
Şu dünyaya öyle temiz geldin de
Ben demekle saflığını bitirdin

Eksiğini bilmek gerçek erinçmiş
Değeri bilmezsen altun pirinçmiş
Aciz olmak ne de büyük bir işmiş
Doğarken dünyaya neyi getirdin

Üç gündür ömrünün saysan hepisi
Kişi ne çekerse suçlu kendisi
İrade elinde tanrı vergisi
Şeytana uyunca seni yitirdin

Hayır işi artmaz kendi kendine
Bakma seni öven poh poh edene
Mevladan olursuz yücelik de ne
Salihliğe zimmetle mi oturdun

Gizli açık gören O dur her şeyi
Gerindin derinden ben neyim deyi
Cümle alem kulun hayret ettiği
Billuri misk kokan gül mü yetirdin

Sözle övdün göze süslü giyeni
Sezemedin gizli çalıp yiyeni
Güçlü hak da haklı cılız diye mi
Ezip zulüm ile yere batırdın

Cahit seni yine mevla bağışlar
Sona ermez ondan gelen yağışlar
Vazgeçmeyle düze çıkar yanlışlar
Sağduyunu uykuya mı yatırdın



Aykırİ-Cahit Telkök