Sakar Gönül (ANAGRAM)

Gönül y i n e derde düştü n e y i arar bilmez halde,
Gezer sarhoş deli d e l i vurup d i l e tozar külde.

N i c e dağlar aşıp sorar i n c e belli boyu fidan,
Çeker sevda k a n l ı yürek sürüklenir a n l ı k yelde.

Düşlerini h a l i l sanıp h i l a l gibi doğan aya,
Bir vurulur pir vurulur ç a r ı k olur k ı r a ç çölde.

K a y a n yıldız ışığında y a n a k ister lâl kırmızı,
Baş verse hangi güzele n a r a yanar r a n a gülde.

A ş ı k olur kar gülüne kirpiği ok k a ş ı yaydır,
K a ç ı bilir a ç ı k oynar ne varsa dökülür elde.

Y â r i m olsa m i r a y gibi hem şaşkın hem divaneyim
Der, koşturur ardı s ı r a sohbet sürer s a r ı telde.

K e n d i taze huyu d i k e n öldürür vaktinden erken,
K a s a r oldu s a k a r gönül Vuslatî sen bilme gel de.

Osman Öcal