Buruk sancı ile sevinçle gelip
Kainat denilen yurda uyandık
Ak süte şevk ile iştahla dalıp
Şefkat dediğimiz renge boyandık

Bir isim koydular bize sormadan
Sonunu belki de öze yormadan
Onunla andılar asla durmadan
Aliydik Veliydik ya da Hasandık


Tertemiz bir şuur canda ilk zaman
Herkesi sevmiştik yürekten yaman
Dikkat et dediler işte şu düşman
Yalanmış meğerse bunu düz sandık

Maharet belledik hasım tutmağı
Çöplüklerde horoz gibi ötmeği
Kafamıza göre dava gütmeği
Medeni değil de aslen yabandık

Sen olduk ben olduk öteki olduk
Ötekinin her daim hakkını yolduk
Doğruyu yalnızca benlikte bulduk
Cinnet geçirince kandan usandık

Kabile akraba hısım sülale
Kimsenin bağında koymadık lale
Aldırış etmeden haram-helale
Asabiyet ile kula abandık

Kimisi hakkını sormadı bile
Bazısı hak dedi çektiğim çile
Biri de kudurdu intikam ile
Hepimiz insandık ondan utandık

Doğruyu diyeni hain belledik
Hak için sayanı sürgün yolladık
Kendi-kendimizden Vatan kolladık
Yurdumuza değil zulme isyandık


Aykıri ayrılık kime ne gerek
Ne çiyanız şükür ne de engerek
Dünyaya kim dikmiş sonsuz bir direk
Toprağa bekliyor dört kollu sandık

...........Aykırİ Cahit Telkök

Sayın Telkök'ten köklü bir genel hesaplaşma. Aslında içe dönük gibi gözükse de, hepimizi, toplumu ilgilendiren konular. Diyeceğim; Rab'bimin hepimize tezelden izan nasip etmesi. Yoksa hesabımız zordur dostlar zor. Aykırı ama güzel şiir bana bunları düşündürdü. Yüreğinize sağlık Sayın Cahit Bey... Enver Özçağlayan