Bingür Sönmez - Harun Yigit

Sarıkamış Şehitleri 2011 Nöbeti-1

Sarıkamış Destanını yazarken bir yerde tıkandım. Olmuyordu, bişiler eksik yada bir yanlışlık vardı ama nerede?
Ben böyle düşünürken aklıma meşhur Kelebek kitabının yazarı Henri Charriere’nin Kelebek Kitabını yazmadan önce eski ülkesi Fransa!ya geliyor . Bir kütüphanede cezaevlerini anlatan bir kitap görüyor ve kitaba bir göz atıyor. Hoşuna gitmiyor. Ama kitap milyona varan satış yapmış. O an şunu düşünüyor; ‘’Tahta masa arkasına benim yaşamımı kaleme almaya çalışan adamın hayal ürünü bu kadar çok sattığına göre ben hayatımı yazsam ne kadar satar acaba’’ diye aklından geçirdiğini kısa süre sonra gerçeğe dönüştürüyor ve Kelebek Kitabını yazıyor. On milyonları geçen rekora imza atıyor.
İşte benim aklıma da Henri Charriere’nin sözleri geldi. Ben Antalya’da artı 20 derece sıcakta eksi 25 derecede donarak ölen insanlar hakkında ne biliyordum? Eksi 25 derece nasıl bir şeydi? Eksi 25 dereceyi sadece kitaplarda okudum ve Tv lerde hava durumlarında duydum.!
Yazdığım yerle yazdığım konunun geçtiği yer arasında yaklaşık 45 derce sıcaklık fark vardı En iyisi Erzurum’a gitmek ve olayların geçtiği yeri gözlerimle görmek o soğuk havayı bir gün de olsa yaşamam gerek olduğuna inanarak Erzurum’a gitmeye karar verdim. Erzurum ve Sarıkamış Belediyelerinin e-postalarını bulup yatıklarımı anlatan bir mektup yazdım; kendilerince Varolsunlar yanıt verme tenezzülünde bile bulunmadılar. Sonra ‘’Sarıkamış Şehitleri Dayanışma Grubu’’ nun varlığını duymuştum ve hemen Bingür Sönmez’e yazdım. Hiç beklemediğim bir hız ile yanıt verdi değerli hocam; var olsunlar. Hatta daha da ileri giderek bu çalışmamdan ötürü oradaki masraflarımı karşılayabileceklerini de söyledi. Kendilerine binlerce teşekkür ediyorum, aynen söylediğini yaptı da.

Vakit gelmişti, 23 Aralık 2011 tarihi gelip çatmış heyecanın kat kat artmıştı. Heyecandan olsa gerek 23 Aralık Cuma sabahı saat 04.00’de ayağa kalktım, alel acele kahvaltıdan sonra uçağım saat 07.00’de olmasına rağmen 2 saat önceden Antalya Havaalanına geldim. Bekliyordum; beklerken de hayaller kurmaya başladım. ‘Erzurum nasıl bir şehirdi? Kar ve soğuk Erzurum’da nasıldı? Vs.’’ gibi bir sürü hayallerdi bunlar. Erzurum’u sık sık üstat Âşık Kazanoğlu’ndan dinliyordum, kendisi de Erzurumlu olduğundan.
Uçağım Ankara’ya oradan da Erzurum’a uçtu. 10.30’da Erzurum havaalanına gelmiştim; saat 11.00’e kadar havaalanın bekleme salonunda Bingür hocanın grubunu beklemeye başladım.
Grupla buluştuktan sonra Valiliğin tahsis ettiği otobüse yerleşip Erzurum’da otele yerleşmek üzere yola koyulduk.
Otele yerleştikten sonra saat 18.00’e kadar Erzurum’da başıboş dolaştık. Saat gelince de her toplu gezilerde olduğu gibi otobüs fasılından sonra Şoförümüz Ali Bey bizi Palandöken dağının eteğinde bulunan Palan Otel önüne getirip bıraktı.
Otelin sergi salonunda daha önceden açılmış ‘’Erzurum dokuması Osmanlı Saray Kilimleri’’ sergisi vardı; sergiyi dolaştık ve sergi ile ilgili bürokratik konuşmalar ve gördükleri ünlülere hediye verme fasılı bura da oldu. Daha sonra yan tarafta yemekhaneye geçildi. Nedense yemek konusunda hemen her zaman şanssızımdır. Ya aç kalırım yada tok iken güzel yemekler gelir önüme. Burada da aynı oldu. Akşam ne olur olmaz diye otele gelmeden önce birkaç arkadaş karnımızı bir güzel doyurmuştuk. Aman ya Rabbim o ne güzel yemekler; lezzetlerinin güzelliği kokularından belli oluyor ama toplumun içinde de sadece tadına bakmak için kocaman porsiyon yemeği alamazdım ya. Hani yemekleri kendim alma olanağım olsaydı inanın küçük küçük parçacıklar alabilirdim ama servisi garsonlar yapıyordu. Bana da salatayla oyalanmak kaldı. Müzikli yemek teranesi epey sürdü.
Saat 22.00 gibi tekrar otele geldik; otel lobisinde yeni dostluklar ve muhabbetler epeyce sürdü. O gün ben oteldeki odama çekildikten sonra neler oldu anımsamıyorum. Sabah ola hayrola…
Harun YİĞİT

Devam edecek

Helallllllllllllllllllllllllll..............
İşte bu...
Beklediğim yazı dizisi...
Devamını elbette bekliyoruz
ve
Bol bol da fotoğraf tabii ki...
*
Teşekkürler Vatandaş Osman gardaşıma...
Sağolasın...

bekleyelim görelim.iklim farkı nasıl değişimler yaşatmış. gülce için herşeyi değer.

Harun hocam Erzurum' a gitmişken Kadayıf dolması yememek olmaz. Umarım meşhur Erzurum kadayıf dolmasının tadına da bakmışsınızdır. Cağ kebabı da ayrı tabi. Hacıbaba' da da dönerin keyfi de başka tabi. Bir de Cumhuriyet caddesinde Erzurun evleri var çok güzel otantik tarihi bir yer. Akşam Erzurum evlerinde nargile eşliğinde kahve, çay da çok iyi gider. Atatürk evi, kongre binası. Aziziye tabyalar, Taşhan, kale, çifte minareli medrese, atlama kuleleri, Horasan yolunda Çobandede köprüsü v.s görülecek çok yer var Erzurum' da. Tabi vakit yeterliyse ve yaz günlerinde.

Soğuğa gelince çok soğuk Erzurum, ama soğuğu hasta etmez insanı. Havası temizdir dadaşlar diyarının. Hiç unutmam Aziziye hastanesinde bi yakınımın yanında refakatçi idim. Daha Ekim ayı idi. günlerdir taburelerde uyumaktan her tarafım tutulmuştu. Bi gün aracımda biraz kestireyim dedim. Arabamın koltuğunu iyice geriye yasladım, Kaloriferi açtım battaniyeme sarıldım uyumaya başladım. Yorgunluktan hemen uyumuşum. Sabah gün ışırken uyandım tir tir titreyerek hemde. Uyumaz olaydım. Arabamın benzini bitmiş gecenin bi saati. Daha ekim ayı olmasına rağmen arabanın bütün camları kalıp halinde buz tutmuştu. Etrafı görmek imkansız. Kapıları açayım dedim, kapılar açılmıyor. Camlar desen tık yok. Yaklaşık üç saat arabadan çıkmak için uğraşmıştım. Mübarek soğuk her şeyi dondurmuştu ben hariç :)

Çoğu kış, azı yaz olan Erzurum' da Sarıkamış Şehitleri anıtları da var ayrıca.

---

Sonunda dediğini yaptınya, helal olsun bana!...
Bir nefeste okudum yazını.Allah kolaylıklar versin. İnşaallah amacına ulaşırsın Harunum! Görelim Mevlâm neyler, Neylerse güzel eyler.
Sağ selamet bağlıkla dönmen dileklerimle.......
Ali gözütok

Dizi film izlemeyi hiç beceremedim ama bu diziyi kaçırmayacağım..Allah kolaylık versin kardeşimize..

Helallllllllllllll olsun!...Ananızın ak sütü gibi helal olsun Harun can! Yaptığınız işe saygınız, onca meşakkati göze almanız dolayısıyla helal olsun!
Bu zamanlarda Erzurum insanın kemiklerini titretecek kadar soğuktur; erkeklerin bıyıkları donar.İŞTE BU SAĞLAM HAVANIN ÇOCUĞU OLARAK;
68' den bu yana gidemediğim memleketime (ay' a ayak basarcasına) ayak bastığınız için ve bu muhteşem anlatımınızla ayak izlerinizi bizlere aktardığınız için bir kere daha teşekkürler! Hele ki, Prof. Dr. Bingür Hocayı yanınıza almanıza daha da sevindim! En azından gözümüz, aklımız sizde kalmaz, kalbiniz emin ellerde yani!
Sahi gitmişken, cağ kebabı, kadayıf dolması, tandır ekmeği ile bir de ince belli ağzı dar cam bardaktan kıtlama şekerle tavşan kanı çay içiniz efendim!Sevgili Yusuf can da saymış zaten yorumunda.
Canım ya...Ne iyi ettiniz gitmekle, ne yiğitsiniz be arkadaşım! Aa! E tabii, insanın soyadı "Yiğit" olunca, ister istemez yiğit olmak zorunda!
Şaka bir yan Harun can, gerçekten çok heyecanlandım, duygulandım. Memleketimin havasını, kokusunu, dokusunu hissettirdiniz oradan buraya, bizlere! Lütfen! Benim için de dua eder misiniz şehitlerimizin aziz kabri, anıtı başında?

Size bütün içtenliğimle teşekkür ederken; bu yiğitçe duruşunuzu, işinize saygınızı, emek ve özen dolu bu şerefli eyleminizi kutluyor, Allah' tan yolunuzu açık ve aydınlık etmesini diliyorum başarılarınızla birlikte! Sevgim, saygım ve dostluğumla; güle güle gittiniz, güle güle dönün can kardeşim, Harun YİĞİT!