SULTAN ŞAİRE GÜZİDE TARANOĞLU VE ÇOCUKLARIMIZ

Mustafa CEYLAN
*************

Sultan Şaire Güzide Gülpınar Taranoğlu için hayatta en büyük varlıklardan birisi de çocuklarıdır. O, kendi çocuklarında, büsbütün bir ülkenin çocuklarını görür.
Çocuklarımızın zararlı alışkanlıklara meftun olmalarını asla istemez. Başta alkol ve sigara olmak üzere, bütün zararlı alışkanlıklarla alabildiğine mücadele eder.

O’nun arayış dönemindeki çocuğa bakış açısını “Çocuktur” şiirinde bulmaktayız.


ÇOCUKTUR

“Çocuktur, her bir evin sevinci ve neşesi
Çocuktur cıvıl, cıvıl hayatın tatlı sesi
Çocuktur içimizde geleceğin hevesi
Çocuktur her bir evin sevinci ve neşesi

Çocuktur yuvamızdan gamı, kederi atan
Çocuktur ailede saadeti yaratan
Çocuktur varlığıyla göğsümüzü kabartan
Çocuktur her bir evin sevinci ve neşesi...

Işıl ışıl gözleri herdem sevecek gibi
Ömrümüze nur saçar mutlu gelecek gibi
Okşarız, doyamayız, nadide çiçek gibi
Çocuktur her bir evin sevgi dolu büyüsü...

Çocuktur ömrümüzce yeşeren filizimiz
Çocuktur ömrümüzce keder ve sevincimiz,
Tanrı’yı sever gibi çocukları severiz
Çocuktur her bir evin renkli, ışıklı süsü...”

İşte böyle... Tanrı’yı sever gibi çocukları sevmekteyiz... Çocuklarımız bizim can çiçeklerimiz. Onlarla varız... Onlar için nefes alır, onlar için yaşarız...

Çocukların ve aile fertlerinin alkol ve sigara gibi kötü alışkanlıklara düşmemesini ister Güzide Ana’mız... Bir şiirinde “İçme şu zıkkımı içme...” diye haykırır. Şiiri şöyle:

İÇME

“Kevserden olsa şişeler
Cennet olsa dört köşeler
Varsın peşine düşeler
İçme, şu zıkkımı içme...

Ne aşkını unutmağa
Ne kedere, yas tutmağa
Ne gönlünü avutmağa
İçme, şu zıkkımı içme...

Zemzem deseler adına
Tek o gelse imdadına
Bakma sakın hiç tadına
İçme, şu zıkkımı içme...

İflâh olmaz alışanlar
Ayyaşlarla yarışanlar
İçip kabından taşanlar
İçme, şu zıkkımı içme...

Alkol karışınca kana
İnsanlar döner şeytana
O bir zehir, inan bana
İçme, şu zıkkımı içme...

Deme kötü dosttan iyi
Dinle biraz Güzide’yi
Bırak, arama içkiyi
İçme, şu zıkkımı içme...”

Güzide anamız, çocuklarının ideal olmalarım ister. Giyinişiyle, düşünüşüyle ve yaşayışıyla ideal... Aşırılıklardan hiç hoşlanmaz. O, “Dert Olur” başlıklı şiirinde, bu aşırılıkları bakın nasıl tasvir ediyor?

DERT OLUR



“Kimine ekmek kavgası
Kimine yürek yarası
Kimine modanın karası
Dert olur...

Dert olur insanlara
Komşuların yaşaması
Zenginin fazla parası
Falancanın arabası
Dert olur...

Mini etek diz üstünde
Koyu sürme göz üstünde
Takma ben var yüz üstünde
Dert olur...

Küçücük flört edenler
Sarmaş dolaş gezinenler
Çat,çut jiklet çiğneyenler
Dert olur...

Saçlar iyice taranmaz,
Giyside tertip aranmaz,
Kız mı erkek mi tanınmaz
Dert olur...

Kimi uçar Almanya’ya
Kimi gezer çıplak, yaya
Neden geldik bu dünyaya?
Dert olur...

Yapılacak binbir iş var
Her çıkışa bir iniş var
Fakat dünyadan gidiş var
Dert olur...”


Güzide Taranoğlu anamız, “Moda ve kadın” konusunda da oldukça hassastır. Aşırılıkları moda diye yutturanlarla adetâ alay eder. Şimdi onun “Moda” isimli şiirini birlikte okuyalım:

MODA

“Göğsünün üzerinden iliklersen üst üste
O biçimin adına deniyor kuruvaze
Etek aşağı doğru genişliyor gittikçe
Önce çan etek dendi şimdi oldu evaze..

Çarliston devri gene döndü geldi geriye
Boylar dizden yukarı mini etek oluyor
Renkli ajorlu çorap yapışıyor deriye
Sözüm ona bacağı örtüyor, kapatıyor..

Bel yerine kalçaya takılınca kemerler
Sevgili kolu gibi sıkmaz oldu belleri
Kadının özelliği çıkıntı, girintiler
Rahatsız etmez artık herhalde erkekleri..

Moda oyuncak etti son yıllarda başları
Saçlar maskara gibi kırpılıp kesiliyor
Tas gibi, kafalarda, örtüp gözler kaşları
Kadın güzelliğini süpürüyor, siliyor..

Dünya modacıları hüner yaptık diyerek
Şüphesiz bu işlerde alır en büyük payı
Her türlü saçmalığa katlanırlar bilerek
Alet olur kadınlar, onlar toplar parsayı...”