SEN GİTTİN YA

bir veda busesiydi
senden bana kalan
gidişinde beni benden alan
yaşamak buysa yalan

geceler vurdu beni sen gittin ya
ne yağmur ıslattı baharda beni
ne sokaklar şendi anarken seni
ilk karşılaştığımız yer var ya hani

gözümün önünde san ki
canlandı o gün ki gibi

baharım hazan oldu sen gittin ya
siyah saçlarında bahar kokusu
ürkek ceylan gibi ilk gün korkusu
gönlüme hayat veren bir damla su
varlığın…

ah varlığın!
doğurgan topraktı,nasırlı yüreğimde
sevgim tohumdu ekilen yarınlara
bir damla su…
candı,kandı bedenimde
düştükçe yeşerdi
demet-demet gül verdi

açan güllerim soldu sen gittin ya
bakışların kaldı akşamüstünde
giderken bıraktığın hüzün bende
takıldı yüreğim hala o günde

gök gri,yer sisli
karaya vurmuş bir gemi
dalgalar döverken güverteyi
ellerim başımda kaldı,sen gittin ya..

martı çığlığı yüreğim,eridi eridi o günde
eğer birazcık sevdiysen sende
N’olursun hadi söyle…….

Abdullah RAMAZAN