Seni Düşünerek Yazıyorum

Sabahın sisli yollarından giderken
Bulutların kavak ağaçlarını selamladığı
Kızılırmağın pervasızca aktığı
O virajlı yollardan gittiğimi
Seni düşünerek yazıyorum

Boşalan odaların sessizliğini
Rüzgârın ıslık seslerine bıraktığını
Dolaştığım boş koridorların ürpertisini
Seni düşünerek yazıyorum

Akşamın o loş karanlığının çöktüğünde
Evlerine giden insanların
Ayak seslerinin etrafı sardığını
Vitrin ışıklarının aydınlattığı kaldırımlarda
Serserice gezdiğimi
Seni düşünerek yazıyorum

Yorulan ayaklarımı dinlendirdiğim
Her zamanki parkta
Kokoreççinin mangalının dumanının
Sokakları sardığı bir anda
El ele tutuşmuş gençleri gördüğümde
İçimde beliren o hasretin acısını
Seni düşünerek yazıyorum

Tek tek sönen evlerin ışıklarını
İnsandan boşalan sokakların
Dolaşan başıboş köpeklerin aldığını
Yıldızların adeta
Ayın etrafında dans ettiğini
Seni düşünerek yazıyorum

Gecenin geç saatlerinin güzelliğini
Uykuda geçen gecelerin hüznünü
Ağarlaşan göz kapaklarımın inadını
Seni düşünerek yazıyorum

Bilmezdim tanyerinin
Bu kadar güzel olduğunu
Tepelerin arasındaki güneşin
Süzülen ışıklarının muhteşemliğini
Seyretmeye doyamadığımı
Seni düşünerek yazıyorum

Abdullah Ramazan