" .........SENİN HABERİN YOKTU

Senden uzak bir kentte batan akşam güneşi
Seni hatırlatırken söylenecek söz çoktu
Sardıkça yüreğimi garip sevda ateşi
Ben seni seviyordum senin haberin yoktu

Savurmuşsun saçları dağların doruğuna
Dağlar ki yüreğime kızıllığını soktu
Güneş asılıvermiş bulutun kuyruğuna
Ben seni seviyordum senin haberin yoktu

Ufuk çizgisi mavi gün batımı turuncu
Kaşların ince bir yay kirpik sadakta oktu
Anladım ki bu adam sevda yolunda yolcu
Ben seni seviyordum senin haberin yoktu

Kalbime sığmıyordu aklımdan geçen şeyler
Ayrılık denen yangın yüreğimde son şoktu
Dilim kelimelerde hala aşkını söyler
Ben seni seviyordum senin haberin yoktu

08.01.2010/ Samsun

İbrahim COŞAR "



" Kalbime sığmıyordu aklımdan geçen şeyler
Ayrılık denen yangın yüreğimde son şoktu
Dilim kelimelerde hala aşkını söyler
Ben seni seviyordum senin haberin yoktu"

Çoğumuzda olası bir duygu aşinalığıdır; akıldan geçen şeylerin kalbe yaptığı pozitif, cıvıl cıvıl titreşimler...Zavallı kalp! Böylesine yoğun kendinden geçerken-ayrılık yangınıyla- kül olur, savrulup gider biriktirilenlerle...Geride kalansa biraz kül biraz duman...Dil, o sonsuzluk zili gelip de kapısını çalıncaya değin söyler aşkını, söyler durur kendi kendini teselli edercesine.

Oysa, tek taraflı bu sevdanın ŞAH' ı sefasını sürmeye devam ede dursun; bilmez öte tarafta ne yangınlar içinde kavrulan...Hayali dokunuşlarla O' na aşkını ilan eden yorgun âşığın varlığını..Bilmez..Ne bilsin...

Oooffff offf...! Hecenin ustası, off ki of!..
Bu şiir, salt şiir yazmış olmak için yazılmışlıktan çok öte, yüreğin gerçek fotoğrafını yansıtan samimi itiraflar olarak kabul gördü benim özümde. Değerli kaleme saygıyla...


kaynak: http://www.edebiyatdefteri.com/