Sevipte kavuşamayanlara...



1.
Ne oldu bitti sevda? Diye sorma sevdiğim!
Araya taş kayadan duvar örme sevdiğim!


Bir zaman biz de Ferhat Şirin hikâyesinde,
Anlatılan o eşsiz aşkın izi, esinde.
Her sabah her seherle bizdik bülbül sesinde,
Ne oldu bitti sevda? Diye sorma sevdiğim!

Sevda ağacı oldum, bil ki sen de tapusu
Dallarımda al yazma, sanki dilek kapısı!
Sevenler kavuşmadı, belli bozuk yapısı,
Araya taş kayadan duvar örme sevdiğim!

2.
Niye bana çok gördün? Bari germe sevdiğim!
Görünen gerçek budur, hayâl kurma sevdiğim!

Hani verdiğin sözler? Gelecektin yanıma!
Tutamadın sözünü yazık, girme kanıma!
Karanlığın içinde ışık idin tan'ıma,
Niye bana çok gördün? Bari germe sevdiğim!

Başı belli sonu yok, bu bizim aşk öyküsü,
Ayrılıklar türküsü; bir barışık bir küsü!
Kalmadı aşkımızın ne yaldızı ne süsü,
Görünen gerçek budur; hayâl kurma sevdiğim!

3.

Seni gördüm duruldum, gönül kırma sevdiğim!
Dün sevdiğini bugün yere vurma sevdiğim!

El gibi ben de kurdum nice hayâlle düşü,
İsteyen biri gider, gelirdi dördü beşi!
Onca yiğit içinde vurulduğum er kişi,
Seni gördüm duruldum, gönül kırma sevdiğim!

Zemheride kardelen çiçeğiydim toprakta,
Silinmez ayak izin bastığın her yaprakta.
Dı gel gayrı Refika'n kavuşsun, suya akta!
Dün sevdiğini bugün yere vurma sevdiğim!

Refika Doğan Antalya 2007