SEVDİM(Gülce-Buluşma)


Aşksız yüreklerde karanlık dehliz
Kinin tırnağından
Kazılmış çukur...
Sevgi ırmak ise
O gönül deniz..
Sevdikçe büyüdü
Işıklandı İz...
Sevdim....
Sevgiye tutuklu
Sevdayla yüklü

Seni sensin diye değil Sultanım
İçindeki Senden dolayı sevdim..
Hakikat Güneşim sen ise Tanım
Gözünde gördüğüm şuleyi sevdim.

Mana çiçeklerini
Koklamanın hazzıyla
O´na Dost olmuşun
Teslimiyeti karşısında mest
Ebediyen post bulmuşun
Lezzetiyle
Her damlanda yana yana
Aşkım senden öte
Yaşadığına....
Çünkü sen;

Gönüllü hamalı güzelin, düzün
Vücudusun sanki eskimez özün
Öyle aşıksın ki hayatın hüzün
Yüklendiğin derdi çileyi sevdim..

Ah o halin...
Yaşatmak için
Erimeye adanmış
Dünya lezzeti namına
Ne varsa budanmış..
Sonsuzluk kapısını aralıyor
Duru, Berrak gözlerin.....

Dil naçar ıstırap yok ise halde
Balık mı yaşarmış kurumuş gölde
Sohbet iklimine uğrayan çölde
Yeşeren al gülü laleyi sevdim,

İnsandaki kemal
Fetheden güzellik...
Meyveye durması erdemin dal dal
Nefsin tuş olduğu yer...
Bu amaca matuf
Emek,gözyaşı
Dua,zikir,ter...

Gurbettir yüzümü döndüğüm anda
Özlediğim yurdun kapısı sende
Bir mühürdür artık hissiyat canda
Başımı okşayan sılayı sevdim

Gönül kucağında
Gönlü kırıklar
Selam almamışların
Derdiyle yanmış
Nedendir diyerek
Deliye dönmüş
İçtenliğin dili
Bitmeyen hıçkırıklar...

Sentezi sır olsun sevginle dolup
Yitirmek ölümdür çileyle bulup
Hodbin akılların hemfikir olup
İşaret ettiği deliyi sevdim.....

Sevdim
Her varı
Feda edercesine
Sevdim
Pervanece
Nura gidercesine
Sevdim
Her yalana
Veda ederce sine
Sevdim...sevdim
Sevdim....

Ozan SENTEZÎ