"Allahû Ekber

1.
Bir sessizlik müsveddesi
Dökülüyor sokağa
Temize geçiyorum usulca
Saba makamında
Bir ses tutuşturuyor güneşi
İmsak öncesi
Alıp yüreğime serpiyorum
Allahu Ekber!

2.
Allahu Ekber yazınca
Kâğıt kana bulanıyor
Microsoft Word tembihliyor
Yanlış kelime ahbap diyor
Tashih var! Düzelt bunu!
Oysa George Bush yazınca,
Bill Gates, Bill Clinton, Obama…
Hiç mi hiç uyarmıyor
İnadına zikre devam ediyorum;
Rast makamında:
Otuz üç kez
Allahu Ekber!

3.
Yine vakit sabah
Dünya bildiğimiz dünya işte
Kutuplarda karlar eriyor,
Bağdat’ta kanlar saçılıyor
Çünkü Down Jones böyle istiyor
Çünkü dünyanın bütün Robinson’ları
Korkuyorlar dünyanın bütün Cuma’larından
Çünkü Robinsonlarda para bok
Cumalarda ekmek alacak para yok
Cuma’nın küçük adasında Robinson’a yer çok
Fakat Robinsonların ülkesinde
Cumalara yer yok
Çünkü Cumalar esmer
Çünkü Cumalar çekik gözlü
Çünkü Cumalar Latin
Çünkü Cumalar fakir
Çünkü Medeniyet’e Giriş dersindeki ilk madde:
Zengin olmak istiyorsan fakirlerden nefret etmelisin!
Varsın, nefret güneş kadar büyüsün ve kavursun dünyayı!
Onlar Cumalardan nefret ettikçe
Cumalar onlara posta koyuyor
Her cuma Beyazıt’ta:
Hicaz makamında
Üç posta
Tekbir

Murat Zelan"

***




Maneviyat!..

Ne büyük, ne derin bir kavram! Özünde başka, icraasında başka başka şeylerin barındığı, saptırıldığı hassas, narin ve ince ayarlı...

Ölçünün kaçırılmasıyla kitlelerin -tabiiri caizse- cehennem ateşine düşürülebildiği...

Sözcük tanımıyla oynanıp istismar edildiğinde; bütünüyle insanlığı, yaşamı hallaç pamuğu gibi alt üst edebilen kavram, maneviyat...

İnsanın madde kaddar maneviyata da gereksinmesi vardır. Zira ruhun dinginliği, insanların, toplumların karşılıklı sevgi, saygı, hoşgörü ve erinç içinde birleşip kaynaşabilmeleri için toparlayıcı, kaynaştırıcı, birleştirici güçlü bir duyguya, bir varlığa inanma gereksinmesi vardır. Zaman zaman bireysel, zaman zaman toplumsal sevinç ve acılarda bu duyguyu pekiştirecek gücün, o duygunun varlığı, eksikliği daha fazla hissedilir. İyi kötü günde, varda yokta, hastalıkta sağlıkta, savaşta barışta...Ne kadar maddi anlamda varsıl olunursa olunsun, maneviyatın yerini bir başka şey dolduramaz. İnsan içindir maneviyat ve manevi değerler...

İşte bu hassas ve hassas olduğu kadar da tehlikeli, istismara açık kavram, hayatın her alanında her kurum ve kişilerince bir takım kötülüklere alet edilebiliyor, çıkarlarınca kullanılabiliyor, gerçek anlamından saptırılarak insanlığın ve barışık yaşamın köküne kibrit sıkılabiliyor!

Maneviyatın en belirgin unsurudur İnanç, din ve Allah,Tanrı, Rab...Kavramları.
Çağdaş dünya ile entegre olmuş, gelişmesini tamamlamış toplumlarda maneviyat kavramı bir 'DEĞERLER SİLSİLESİ' dir; insanı insanlaştıran, erdemli, onurlu, hakkaniyetli bir yaşamın ortak paydasında, 'beyinde başlayıp yine beyinde biten' ; sevgi, paylaşım,namus ve hak kavramlarını değişmez ve şaşmaz bir değer anlayışı olarak yaşam biçimine dönüştüren değerler silsilesi...
İnanç da, din de, iman da, maddiyat da o anlayışın içinde ayrımsız ve bireyin vicdanında hür bir idrâk olarak bütün bir yaşama yansıtılır, Ama yazık ki İNSAN; beşer şaşar, deriz ya...

Gerçek anlamda ayrımsız, aynı Yaratan' ın yarattığı özellikli varlıklar olarak, evren üzerinde birlikte çoğulcu, paylaşımcı, hakkaniyetli, tahammüllü ve hoşgörülü bir yaşam için insan olma/insanlık paydasında odaklanarak;
barışçıl ve özgür bir düzenin inşaası için insan ve insani değerlerin bayrak yapılıp çoğaltılması amaç ve anlamı olan mâneviyat kavramının, ikiyüzlü, sığ, bağnaz, bencil ve materyalist yaklaşım ve anlayışlarca istismar edilip içinin boşaltılmasıyla anlamını kaybetmesi karşısında dayanaksız çürük, boş şablona dönüştürülen maneviyat ve madde tahterevallisinde gide gele değer aşınmasına maruz kalan insanın/ insanlığın düştüğü durumu yeren ve çok anlamlı, çok önemli mesajlarla göndermelerde bulunan çok derin ve iyi anlaşılması gereken bir şiir!

Bu derinliğin mimarı kalem, Sn. Murat Zelan Beyefendi' ye saygı ve dostluk selâmlarımla başarılar diliyor; şiiri güne düşüren değerli Seçki Kurulu'na teşekkür ediyorum.


kaynak:http://www.antoloji.com/

Her iki şiir için yazılmış değerli yorumlarınızı okudum. Emek isteyen şiire saygı isteyen bir kalemin sesiydi okuduklarım. Tebrik selam ve saygılar.