"İnsanlık Eğrisi

BİR

- Katışıksız bir dilek dile

Kestirmeden sonsuzluk diliyorum. Oluyor. Ama
Saatlerdir insanım, akşamsa üç gün sonra
Acılarımı bilgilerimle yüzleştiriyorum
Çocukları ihtiyarlarla yüzleştiriyorum
Yüzümü gökyüzüyle
Çıkarken yokuşunu varoluş çizgisinin
Zaman tamircilerine uğruyorum

Herkes aynalarından bir sonsuzluk öğrenir
Nazlanarak geçerken yaşam öğleleri
Bazı sevinçlerin tıpkısıysa bazı acılar
Ödüller almışımdır gece bekçilerinden
Yara biriktirerek sağlıklara ermişsem
Zencileri tek seven güneş benim demektir

İKİ

- Ne istiyorsun insan

Bana bir fırtına ver ey bezirgân
Sonra hemen gitmeliyim
Yarım sessizliğimi eksiksiz ezberlemeliyim

Bezirgân günlüğünü yazarken sokaklarda
Sıradan çılgınlıklarla dans eder ahalisi
Eşekleri, cesetleri, gözlükleriyle çoğun
Yeni öcüler getirir çocuk akıllarına
Çoğu da gökyüzüyle bir şemsiye değişir
Beyaz üzerine şişman davranan
Ey bezirgân
Savaşçıysak,
Gerçi silahlarımız paslı, atalarımız ölmüştür
Balıksak,
Denizimiz sökülmüştür
Söküklerden yeryüzü dolarken ağzımıza
İnsansak,
Çok uzağız eski iyi dostlarımıza

ÜÇ

Ey bezirgân
Yarın pazar ertesi
Ve sokaklarda dans etmek yasak
Ölüm törenleri de, topluca hüzünlenmek
Yarın bir deli meydanda fıkralar anlatacak
Herkes
Yanındakine baka baka soyunacak
Soyuna soyuna yitip gidecek

BİR

- Katışıksız bir dilek dile

Kıyamet.

Osman Konuk "


***





Tene dokunurken, us' a da dokundurabilmektir şiir.

Beşerin yaşamdaki duruşu -eğrilen bir omurganın anormalliği karşısında iki büklüm bedenin de eğilebildiği gibi- kimi zaman eğrilerek, başka yaşamları da eğebiliyor!

İşte şair de, insana ve yaşama gah ışık demetleri aydınlığında, gah özeleştiri babında vurgulu söylemlerle göndermelerde bulunup ayna tutuyor; kainâtın aynasını...

Ve o aynada akıl tutulmaları nedeniyle kainatı ve beşeriyatı, akılsızlık steplerinde güç duruma düşüren -düşünen bir beyne sahip olduğunu unutan ya da nefsinin kuytularında kirleten- insanı sarsıyor!

Kendi kıyametine kendi aklıyla alkış tutan, koşaradım giden insana, bir kez daha düşünme ve gerçeğin şaşmaz çizgisinde eğrilen omurgasını düzeltme işaretini gösteriyor ...

Osman KONUK!..

Adını ilk kez güne düşen bu şiiriyle duyduğum ve yine bu şiiriyle derinliğini, kapasitesini ve farkındalıklı insancıllığını -gerçekçi söylemleri ve o müthiş yaratıcı zekâsıyla- algıladığım;

Geleceğe şiirin izini düşürebileceğine inandığım değerli ve üretken bir kalem!

Bu son derece değerli, anlamlı dizeleri -denizin derinlerinden tane tane inci toplarcasına- seçerek güne düşüren ve farkındalık yaratan değerli Seçki Kurulu' na teşekkürlerimle birlikte;

değerli şair, Sn. Osman Konuk Beyefendi' ye dostça selâm ve saygımla başarılar diliyorum.


kaynak:http://www.antoloji.com/