Güzel şiirler, petekten damla damla sızan bala benzer. Bunlar, insanın ruhuna tat verir.Şair;sözden incileri,yürek tesbihine dizendir.Şiir,şuurun çocuğudur.Şuurun rahminde büyür,beslenir.Şiirle şuur arasında bağlantı vardır.Ağzından çıkanı kulağı duymuyorsa o,şiir katına yükselmez.Şuurun olduğu yerde şiir olur.Şuurun olmadığı yerde şiir aramak,çöplükte gül aramaya benzer.Karanlıkta yitirdiğini,sokak lambası altında arayanlar bulamazlar.Yitirdiği yerde aramalılar.Şiir yüreğe hitap eder,Kalbe yakınlığı oranında şiirdir.Şiir yazılmaz,söylenir.Şiir,yüreğin dumanıdır.Yürek yanıyorsa,dumanı şiir suretinde tüter.Şiir bu manada,inilti,sızlayıştır.Şiir,sözün özüdür.Şiir,sözün süzülmüş şekli,üsaresidir.Gül yağı gibi birşeydir.Şiir,nesrin süzülmüş halidir. ŞAİR, KAĞIT KARALAMAK İÇİN ŞİİR YAZAN DEĞİL, YAZDIĞIYLA DERS VERENDİR'ŞAİRLERİ SUSMUS BIR MILLET HELAKI HAK ETMISTIR',

Şiir, söz sanatlarının en önemlisi ve etkilisidir. Bu özelliği nedeniyle Hz. Peygamber'den bu yana tüm müslümanlar tarafından önemsenmiş, değer verilmiştir. Bu olgu, bir sanat olarak şiirin mübahlığının da tartışılmaz kanıtıdır. Ne var ki konuya tek tek ürünler açısından bakıldığında hüküm değişebilir. Bu durumda belirleyici olan şiirin içeriğidir.

İçeriği bakımından gayri meşru bir şiir, mübahlık sınırlarını aşarak haramlar dairesine girmiş sayılır. Bu konuda Şuara sûresi âyetleri Müslümanları aydınlatmakta, onlara yol göstermektedir.'

Adem Armağan

Çok güzeldi...
Teşekkürler...
Selamlar, saygılar...

Mustafa Ceylan bey,değerli yorumunuz için teşekkürler....Selamlar.