Şiire Şiir

Ihlamur kokan nefesinle
Karşıma çıkıverdin...
Mısra mısra, hece hece
Gündüz gece
Yerlere yıkıverdin...
Büyüksün, güçlüsün cihan biliyor
Otur da bir konuşalım.
Beynimin dehlizlerini bombaladığın Yeter!
Sokul göğsüme, bırakma ellerimi
İyice koklaşalım...

Kaderimsin, en büyük kederimsin
Sen bende ben, her şeyimsin!
Gir koluma haydi, bulutları aşalım
Dudak dudağa evreni dolaşalım...
Dedikodu çıksın hakkımızda
Bir deliye vurulmuş desinler ceylanı
Oh iyi olmuş diye
Sevinsin düşmanlarım
Sokul göğsüme, bırakma ellerimi
Seni sevdiğimden perişanım...

Çıktın madem karşıma
Dur hele! Dur biraz!
Tam otuzbeş yıldır peşindeyim
Gölgenle, ayak izlerinle
Sevişmedeyim...
Kalemim, kâğıdım hazır işte
Tut ellerimden, tut biraz...

Adını sorsam söylemezsin
Belini sarsam “oh ne güzel! ” demezsin
Sahi sen nesin?
Krallara baş eğdirdin,
Çağlara yön verdin,
Sevdiğini ilden ile atıp
Derisini bile yüzüverdin...

Saz mı? Onsuz edemezsin
Söz mü? Dilleri bilemezsin
Naz mı? Anladığın tek şey
Hele gecelerde, hele yakamozda
Öyle naz edersin ki...
Sahi, sen kimsin?
Durma, çabucak söyle!
İn misin, cin misin?

Çıktın madem karşıma
Otuz beş yıldır
Zehir kattın ekmeğime, aşıma
Ve çile dağlarını yıktın dertli döşüme
Yazmam ha! .. Sevmem haa! ..
Sesime kulak ver, haylaz!
Otur da söyleşelim biraz!

Mustafa Ceylan