Sırat Köprüsü ( Tunç Kafiye )


İç yüzü sözlerin, nurlu sırlardır 
Dış yüzü söylenir hep asırlardır 
Hak yolda dış yüzü kem nasırlardır 

Sırları sözlere örendir ârif 
Manâyı aşikâr görendir ârif 

İlim satar kimi pullayıp allar 
Biraz duyduğunu biraz da sallar 
Türlü hurafeler türlü masallar 

Sözden öze aklı erendir ârif 
Harlıktan goncayı derendir ârif 

Akılsız kafaya bedenidir sin 
Tefekkür etmeze gelir mi esin 
Sorup öğrenenler anladı kesin 

Nemrutun başını ezendir ârif 
Sözü söylenmeden sezendir ârif 

Mal mülk baki değil can emanet bil 
Yaşandı Mısır’da yaşadı Bâbil 
Bir fili tuş etti bir tek ebâbil 

Kıssadan hisseyi alandır ârif 
Gemiden deryaya dalandır ârif 

İlmidir iblise yaptıran hile 
Hile bozduran da ilim, ehile 
Kabalık yaptıran ebu cehile 

Kahredip iblisi üzendir ârif 
Cevheri cüruftan süzendir ârif 

Nefsini bilenler bildiler ancak 
Ne ebedi cennet ne baki yancak 
Tecelli bitecek Hakk’la boyancak 

Bedeni ölmeden ölendir ârif 
Kameri ikiye bölendir ârif 

Kılıçtan keskince kıldanda ince 
Sırat köprüsünün tarifi dince 
Geçecekler kullar kendi haddince 

Sıratı her nefes aşandır ârif 
Batından zahire taşandır ârif 

Hak yolda olanlar cehilden yılmaz 
Adetle uyuşan asla ayılmaz 
Kelime ezberi ilim sayılmaz 

Öz alıp kabuğu atandır ârif 
Varını bir güle satandır ârif 

Talibi fâş etme olmadan emin 
Ektiğin yeşermez taşlıksa zemin 
Verimli toprağı bulmak elzemin 

Kıraç tarlalara gül ekmez arif 
Arif olan anlar gerekmez tarif