SÜVEYDA

Aylar da omuz omuza verdi yıl oldu,
Parktaki şu çınarın yaşı asır oldu,
Bülbüllere bile güllerle fasıl oldu,
Süveyda sevdan özümde saklı sır oldu.

Göçmen kuşlarda döndü; kondu dallarına,
Aklar düştü o gençlikteki hallarıma
Duraklarım pas tuttu hala gelmez misin?
Lutfun istemem vakarınla ezmez misin?

Kim bilir hangi adreste hangi sokaktasın
Şeytanla mı hemhalsin yoksa Hak’ta mısın
Ömür romanı sayfa sayfa son vaktinde
Sen bilmesen de yüreğim durdu ahdinde.

Bembeyaz güvercinler kadar masumsun,
Sahilimden dalganın alıp götürdüğü kumsun,
Kirlenmiş dünyamda vicdanıma zakkumsun,
Süveyda sen ölümün söndürdüğü mumsun

ÖMER YILDIRIM (CAGSURGUNU)