SEVGİ FIRTINASI
YAZARINI ANLATAN KİTAP

-Araştırma-İnceleme
*************************

MUSTAFA CEYLAN
**************************


“BENİM GİZLİ YAZILARIM”

ESERİN KÜTÜĞÜ:

ESERİN ADI: “BENİM GİZLİ YAZILARIM”

KAPAK : Resim – Nesrin BAL
Düzen - Metin US
Arka Kapak: Etem ÇALIŞKAN

DİZGİ : Toker

Toker Yayınları Genel Dizi No: 249, “Doğudan Batıdan Seçmeler Dizisi” No: 28 olarak yayınlanmıştır.
İstanbul’ da 1997 yılında yayınlanan eserde 52 ayrı konu başlığıyla Tahir Kutsi Makal’ ın sihirli dünyasını tanımaktayız.

1983 yılından bu yana çeşitli dergilerde ve gazetelerde yayınlanan yazılardan oluşan eserdeki yazıların büyük bir bölümü Maya Dergisi’ nde yayınlanmıştır. Bu eserdeki yazıların birisi “Türk Edebiyatı” nda, ikisi “Peron” da, ikisi “Ortadoğu Gazetesi” nde, ikisi de “Tarla Dergisi” nde yayınlanmıştır.

“Benim Gizli Yazılarım” kitabı edebiyat sohbetleri ve denemelerden meydana gelmiştir. Sahasında çok güzel bir eserdir.

176 sayfadan oluşan kitap, üstadın sevgi dolu yürek dilinin kitabıdır. O, içinin içindeki kişiliğini bu kitaba nakşetmiştir. Büyük Yunus “Bir ben vardır / Bende benden içeri” diyor ya, üstadın içindeki Tahir Kutsi’ yi de biz bu kitapta bulmuş ve hayranlığımızı gizleyememiştik.

Kitap baştan sona kadar sevgi, aşk, öpmek, hissetmek, dokunmak, şiir ve şairlik üzerine denemelerden meydana gelmiştir. Zaman zaman yazarın kendi hayatından kesitler de sunulan yazılar, “Tahir Kutsice” yazılmıştır. Kıvrak, akıcı bir üslup... Yer yer şiirlerle desteklenmiş, bir çırpıda okunan sohbet kitabı...

Daha ilk yazıda “Aşk Çekmenin Kolaylığı” anlatılırken, kendinden bahsederek “Sağ olsunlar okuyucu dostlarım beni çok severler. Özlerler beni.. Niçin beğenirler beni, bilmem! ... Çarpık-çurpuk adamın biriyim.. Çocuklukta, gençlikte de pek yakışıklı değildim.”

“Bir gün yazlıkta ben gecikince hanıma hafakanlar basıyor.. Kıskanır beni, seven kadın kıskanır.. Afur-tafura başlıyor..
Rauf Alanyalı şöyle söylüyor:
-“Kız niye pirpiriklenirsin? .. Kim ne yapsın Tahir’ i? .. Boy yok, pos yok! ... Makam yok, mansıp yok! ... Para desen hiç yok! ...”
Olsun diyor hanım, amma o şair! ...
Hah, yakalandık şair oldun mu yandın! ...

Şair, herşeye, her güzele hayrandır ya, karşıdan bakan da her kadını şairlere hayrandır sanıyor.. Ben de bazen öyle sanırım! .. Amma şu da gerçek ki, sanatçı sanatını icra ettikçe güzelleşir.. Bir başka kişi olur çıkar.. Bunca genç yakışıklı adam arasında, Adana ‘ da sohbetteyiz.. Hayranlıkla dinledi de üniversite hocası kadın, sohbetin bir yerinde dedi:

“O kadar güzel konuşuyorsunuz, öyle güzel şiirler okuyorsunuz ki, sizi öpesim geliyor..”

“Öp, serbestsin” dedim.. “Fakat, dedi, tütün kokuyorsunuz...”

Neyse, temelli bırakıyorum.. Bundan böyle güzeller serbesttir, öpebilirler...”

“Aşkını Öldüren Adam” başlıklı yazıda, İSKİ eski Genel Müdürü Ergun Göknel’ in aşk macerasından hareket ederek ileri yaştakilerin aşkına Tahir Kutsice yorumlar getirilmektedir.
“Ergun Göknel. 57 yaşında.. 27 yaşındaki bir kıza âşık olmuş! Olur. Olağandır. Başına gelmeyen bilmez; zor iştir! .. Bir zor işe soyunmuş Ergun Göknel..

Aşık olmak insana vergi haslettir... Başkaca hiçbir yaratık âşık olma yeteneğinde değildir... Bülbülün güle âşkı, efsaneden ibarettir... Kuş, âşık olabilseydi, karga da mısır koçanına âşık olurdu. Demek ki sevmek gönül işidir... Gönül de insanoğlundadır...”

“... Mevlâna “Aşk olmasaydı okyanuslar buz kesilirdi” diyor. Koca Yunus ise, “Aşksızlara verme öğüt / Öğüdünden alır değil / Aşksız adam hayvan durur / Hayvan aşkı bilir değil” demiştir.
Demek ki yalnızca hayvanlar, aşktan nasipsizdir. Her yaşta âşık olur mu insan? .. Olur! Ve olmalı! .. Aşksız hayat çekilmez! Bizim “sohbet” şiiri boşuna söylenmemiştir:

“Babanız yine âşık çocuklar
Erken gelişi ondan
Yüzünün gülüşü ondan
Ve bu sefer iş, berbat!
Babanız yine âşık çocuklar...”

Bizimki, aşka süfli yönden yaklaşmış... Sesine hayran olduğu bülbülü kesip yemeğe kalkışmış.. Elbette üstüne kan sıçrar ve ağzına kan bulaşır. Kan kusar ağzı! .. İşte yaşadıkları da kan kusmaktan ibarettir... Aşkı uğruna, kaynağı meçhul paraları aşkını yeyip bitirdiği kadına vermeye kalkışmak, bülbülü öldürmek, gülü soldurmaktır.. Gönüle giren kişinin ille de yatağa girmesi şart mıdır? '

“... Bu adamı, saf âşıkların temiz âşkı, sevecenlikleri çarpmıştır! ... Aşk dediğin pürüzsüz olur... Tilki gibi kurnazlıkla, ard düşünceyle âşk gemisi yürümez...”

“Aşk kahramanlıktır. İleri yaşta iken bir genç kadına âşık olmak kahramanlıktır... Dev yürekliler böylesi bir duyguyu yaşayabilir ancak...'

İşte Tahir Kutsice yorumlar bunlar...
Nasıl? Güzel mi?

Hele “o adamı, saf âşıkların temiz aşkı, sevecenlikleri çarpmıştır” sözlerine ne buyurursunuz? İşte, aşkta bir ekol olan Tahir Kutsi’ nin aşk anlayışından sadece bir ip ucu bu...

“Bana Şiir Yazsana” başlıklı yazısında, “zaman zaman yol keserler, kimileri de söz keserler. Derler, “Bana şiir yazsana! .”
Manavdan maydanoz ister gibi, “Bana bir kilo pırasa versene..” der gibi şiir istenir mi, isterler işte!
Şair ısmarlama şiir yazarsa zaafa düşer.. Yahya Kemal, “Getir ahbaba bir Kavaklıdere...” diye reklâm metni yazınca kıyamet kopmuştu... Necip Fazıl, parasız kalınca, karamela içine maniler yazmıştı.. Hani, bakalım ne çıkacak? diyen komşu kızlarının merakla okuyup ezberledikleri manilerden...
Üstad, “Benim yazdığım öğrenilince,, yüzüme vurdular... Çok utandım.” Derdi

“Makedonya’ nın Struga kentinde her yıl “Şiir Akşamları” adıyla görkemli şölenler düzenlenir... Dünyanın çeşitli ülkelerinden toplanan şairler Struga üzerine, Ohri Gölü üzerine şiirler yazarlar... Akşamdan kararlaştırdık; hepimiz birer şiir yazacaktık... Vaktiyle gönül düşürdüğüm üç güzel dost geldi hatırıma. Şu şiir çıktı:


“Size, üçünüze
Şiir yazmadım
Ayıp ettim.
Bu ayıp bana yeter!

Sen, uzun sarı saçlım
Üçün birisin
İçimde halâ dirisin
Seni düşünürüm ara sıra;
Gelişte mızrak gibiydin...
Koşmada kısrak gibiydin
Çok uzaklara alıp götürdüler
Arada bir sesin gelir
Üzüldüm tenden ayrılışına
Neyse, böyle şeyler olur.

Sen, üçün ikincisi
Yorgun gecenin ikindisi
İzini bulsam iz sürerim
Canıma ilâç gibiydi sevgin
Yine güleç midir yüzün?
Yüzünü görsem yüz sürerim.

Sen üçün üçüncüsü
Sevdalı uyanışın öncüsü
Aşkın gayyasına düşmüşsün
Dert, kaza, belâ görmüşsün...
Gönlümü sınava çekerim bazen;
Yıkanır, taranır, süslenirsin
Hep sen kazanırsın...
Öyle yumuşaktı ki bana
İhtiyarlıkta bile aranırsın.

Sizleri severmişim demek
Yol verin yanınıza geleyim.
Size, üçünüze şiir yazmadım
Ayıp etmişim
Bu ayıp bana yeter
Bırakın bu ayıpla öleyim.”

İşte böyle; kimi arsızca şiir yazılmasını ister... Kimi yaşama sevinci verir ve bekler... Verenler ve bekleyenler kazanır...” derdi.


***

Mustafa Ceylan