mademki sevmeyecektin niye zorladın,
bu mu senin adaletin ey koca yürek?
kastın mı var, ecelime çok mu susadın,
kurt masalındaki gibi kurban mı gerek?
bir daha mı kahrolası defteri dürek?
cafcaflı sözlerle yanıp yanıp parladın,
manolyayı toprağından ettin sökerek!
yetmedi mi dil ucunda zehir zemberek...
mademki sevmeyecektin niye zorladın,
bu mu senin adaletin ey koca yürek?

kaç
gece
kaç gündüz
akıp akıp...

yağdın kirpiğime çisil çisil karladın
ve mahrem yaralarıma bastıkça tütün...
gitme diye ünledikçe bu naif kadın,
dönmedin bakıp ardına gittiğin o gün!
pencerenin pervazında bıraktığın dün,
bir çizik çekti üstüne kapattı adın!
yani şimdi diyeceğim şu ki; sen öldün!
ne çare ki dinlemiyor gönül, büsbütün
yağdın kirpiğime çisil çisil karladın,
ve mahrem yaralarıma bastıkça tütün...

nerden yağdıysa yağdı
bir tipi bir tipi...
örttü üstünü
umudun...ki
rengi yok
şimdi
kaç...

Refika Doğan
01 Şubat 2014-Antalya