Türk Folklorunda Politik fıkralar

Ünal Şöhret DİRLİK
***************



“Folklorumuzda Politik Fıkralar” ünlü folklorcu ve Hagem Genel müdürlerinden Nail Tan’ın 1999 yılında basılan kitabının adıdır. Adı geçen fıkralarla ilgili çalışmasını 1996 yılında HAGEM’in bir Kongresinde Bildiri olarak sunmuş ve kitaplaştırılması aşamasında; kitaptan çıkarılmıştır. Oysa bu gibi bildiriler halk kültürü ile ilgilidir. Büyük değere sahiptir. İşin içinde politika var. Tam siyasi fıkralara örnek bir öyküsü var bu çalışmanın.

Bu sefer “Kültür Ajans Tanıtım ve Organizasyon Ltd. Şti. dizgi ve mizanpajı, Erhan İvgin de kapak tasarımını yapmış, Matsa matbaasında basılmış, dört dörtlük bir kitap olmuş.17x24 ebadında, 36 sayfa.

“Türk Folkloruna Hizmet etmemi sağlayan, sürekli ilgi ve yardımlarıyla çalışmalarımı destekleyen, Milli Folklor Enstitüsü’nün ( HAGEM’in kurucusu, değerli kültür adamı Kültür Bakanlığı Eski Müsteşarı Dr. Mehmet önder’e” armağan edilen kitapta birbirinden güzel, ders alınacak fıkralar var.

Fıkraların yapısı ve bu konuda yapılmış yayınlar üzerinde açıklamalar yapılmış, okunası bir kitap olmuş. Otuzu aşkın fıkralarla ilgili kitaplarımda da politik fıkralar var, var ama; böyle toplu bir halde elimizin altında bulunmasında da yarar var.

BİLDİRİNİN ÖRNEK POLİTİK FIKRALARI

Değerli dost Nail Tan’ı candan kutluyorum. Politik fıkralar folklor dünyasında yerini alacak niteliktedir. Şimdilik ÜÇ örnek sunacağım.

“İlkokul öğrencisi Merve, okuldan eve dönmüş, annesiyle konuşuyordu:

- Bugün sınıfta çok sert bir tartışma çıktı anne. Nemrut dağının nerede olduğunu tartıştık. Çok sinirlendim.

- Birbirinize küfür falan ettiniz mi?

Merve dudağını büktü:

- Hiç olur mu anne, orası meclis mi?

( Hürriyet, 15 Aralık.1988)

Kadir Amcaya sormuşlar:

Yahu senin şu Uzun Selim adlı oğlun ne oldu?

Bir süre çiftçilik yapmayı denedi, beceremedi. Sonunda İstanbul’a gitti, okudu. Avukatkık yapmayı istedi, o da olmadı.

- Vah vah, iyi çocuktu Selim çok üzüldüm.

- Üzülmeyin canım. Şimdi mebus oldu.

(En güzel politika Fıkraları A.79)

Anaokulunda öğretmen miniklerden bir kağıda büyüyünce ne olacaklarını çizmelerini istemiş. Bazıları uçak, bazıları gemi, bazıları da tren resmi yapmış. Miniklerden biri de önünde kalem kağıt hiçbir şey çizemediği için ağlamaya başlamış. Öğretmen yanına gelip saçlarını okşamış.

- Ağlama bakayım demiş.Büyüyünce ne olacağını kulağıma söyle,

Oğlan burnunu çeke çeke:

- Politikacı olacağım, demiş. Ama ne çizeceğimi bilemiyorum.

-Ne var bunda üzülecek? İşte bak, şu yuvarlak başı, şu çizgi kolları, şu da bacakları.. Oldu mu?

- Ama yüzü yok bunun öğretmenim?

Öğretmen:

- Şimdiden öğren bunu, demiş. Politikacılar yüzsüz olurlar.

( Hürriyet,16 Mart.1979)

(*) Folklorumuzda politik Fıkralar(1999)

Yazan: Nail Tan