ÜÇ GÜZELLER ÇEŞMESİYİM

Ben Anadolu'nun bir köyünde
Şırıl şırıl akan
Üç güzeller çeşmesiyim;
"Derdiçoklar Köyü"nün
Çeşmesiyim, her şeyiyim.
Suyumu içer insanları
Akan sularımda oynaşır
Mini mini elli, yama yama giysili
Ve de sümüklü çocukları...
Benim derdimi ancak
Etekleri umut olan çınarlar bilir,
Bir de yıldızdan yoksun geceler...
Şırıltılarım sevişir karanlıklarla
Buselerim ağlar yosunlu taşlarda.
Gece bir kurşun atımı sabaha yakın
İnmeden horozlara tasalar gökten,
Bir sevgi yağmuru başlar
Karanlıklardan
Aşağılara doğru...
Yıkanırken kuşlar yuvalarında
Uyku tüterdi köyümün bacaları
Yağmurla birlikte
İnerdi aydan üç güzel
Her gece
Ama her gece inerdi usul usul...
Gülümserlerdi sularıma
Kana kana içerlerdi üstelik.
Ay ışığının etekleri altında
Sevişirdim onlarla gün ağarasıya...
Nur yumağı ellerinde
Birikip kalmak isterdim ebedî...
Köyümün cefakâr imamı Hamza Dayı
Okuyunca sabah Ezanını minareden
Damarlarım boşalırdı sanki âniden...
Giderdi göklerin güzelleri geldikleri yere
Giderlerdi gecelere...
Ben sarılırdım dualara,
Yanık insanların yanık dualarına
Onları bekler, bekler akardım,
Ama hep onlar, hep onlar için...

Mustafa CEYLAN
(1969)

böyle bir çeşme var mıydı bizim oralarda bilmem ki. tebrikler ustaya.