İflah olmuyor gönlüm kalbimdeki yaradan
Ne gecem ne gündüzüm var uykularım kaçmış
Tatlı uyku yerine rüyalar kabus olmuş
Senin aşkını bana vermiş yüce Yaradan.

Gönlüm ilkbahar gibi cemre düşmüş toprağa
Bir fırtına kopsa da yaprak kımıldamıyor
Nefes alıp verse de gönül umursamıyor
Yarim gelecek diye çiçekler açmış dağa.

Gözler gülü arıyor bu hazan mevsiminde
Dalında bülbül olsun dilinde olsun figan
Benim gönlüm yanmışsa yanıp tutuşsun cihan

Dokunur mu bu hazan yüreğime sen sin de
Yaprakları savursun dallar yere eğilsin
Zaman geçip gitse de unutulur değilsin.