Badeleri gamzesinden sağılan,
Sakim olup efkârlanıp dağılan;
Ey aşk girdabına dalıp boğulan!
Var ömrümü zor eylesen ne olur,
***********Eylemesen ne olur.

Ne hayalim ne aslıda keremim,
Ne diriltir ne güldürür veremim.
Ne koklatır ne gül verir iremim,
Goncaları mor eylesen ne olur,
*********Eylemesen ne olur.

Hazan nağmeleri ince mi ince,
Ayrılık rüzgârı gazel dökünce;
Ölüm gelip bedeni mi öpünce,
Yüreğini kor eylesen ne olur,
********Eylemesen ne olur.

Gün aşırı zemzem ile yıkanıp,
Dualar içinde rahmetle anıp;
Ahu zarla mezarımı dolanıp,
Türbe diye tur eylesen ne olur,
*********Eylemesen ne olur.

Vuslatî’yim aynalara cismimi,
Çizemedim yüreğine resmimi;
Gün olur da unutunca ismimi,
Kabristanı yâr eylesen ne olur,
*********Eylemesen ne olur.

Osman Öcal

Çok etkileyiciydi doğrusu! Aslında büyük bir sitem, keder, ince bir sızı ve özlem-beklenti var bu "amaaan, gelsen de bir gelmesen de..." türünden kayıtsız, umursamaz havasındaki duruşta..
Mahir kaleme saygı ve dostlukla...

Fevkalade ifadeler ve kurgulama kutlarım.