Üşüme yüreğim!
Mevsim hazan olsa da...
Baharı düşün; hani mavi gökyüzünde
Sonsuza kanat çırpan kelebekleri...

Üşürsen; batar gün, döner geceye
Yıl döner, aylar da… Bir bilmeceye
Yeşil döner, sarı… Sığmaz heceye
Umuda ihanet sesi karışır…

Üşüme yüreğim;
Nadastaki toprağın
Nadasta ki toprağın umut yüklü tohumunu düşün!
Barışa ve dostluğa sürgün verecek tohumu...

Üşürsen; buzlanır damarı, çatlar
Yutar umutları fay geçen hatlar
Tohum ağlayınca yoksulluk patlar
Hezeran toprağın âhı karışır…

Üşüme yüreğim;
Yemyeşil ormanda çağıldayan
Su sesini...
Berrak akan pınarı
Yeşiline su taşıyan bulutları
Güneşin yedi rengini...
Özgürlüğü ve
Yaşamın diriliğini düşün!
Düşün ve üşüme;
Seni ısıtan budur!

Üşürsen; çekilir kumu pınarın
Özgürlük türküsü duyulmaz yarın
Yedi renkli kemer sıkarsa karın
Çığlığa ilk koşan şeytan karışır...

Üşüme…

Refika Doğan-Antalya


not:
Değerli katkılarından dolayı Nuri CAN Dost’ a sonsuz teşekkürlerimle...
çok değerli şair dost, Nuri CAN’ ın " Yüreğin Üşüdüğü Gün " şiirine atıfla...

Barışa huzura doğru adımlarını sıklaştıran iki dost
yüreğe saygıyla. tebrikler.

Umudun sımsıcak türküsünü okudum iki sıcak kalemden...Çok çok güzeldi okumak ve umudu yaşamak...her iki kalemin de yüreğine sağlık...tebrik ediyorum.

Teşekkür ederim Asuman Hanım...Dost sesinize dostlukla, saygıyla...