Uyan Milletim-ÜÇGEN

Sen
Yetim
Ben yetim
Mayası kan
Damarıma can
Sen, ey güzel vatan
Gözümün gözbebeği
Sen, çileli memleketim
Toprağın ruhum aşın aşım
Susuza bulak gurbette yaşım
Ata yurdum kanım kemiğim etim.

Kan
Tutar
Kuytular
Dar sokaklar
Caddeler kalleş
Uşaklar yağmacı
Yığın olmuş sürüler
Bir yan alev bir yan ateş
Ceylan derisinde her günah
Bop çalar tvist oynar padişah
Ayın gölgesinde uyurken güneş.

Ve
Derin
Uykudan
Uyan artık
Uyan milletim!
Şu öksüz Türklüğüm
Boynumda çifte düğüm
Çözülmeli bin bir yerden
Sarfınazar etmek son kopuş
Damarlarındaki tek cevherden.
Kalk! Kurtul sana biçilen değerden.

Osman Öcal

Üçgenlere sığdırılmış çokgenler gördüm şiirinizde Osman Bey. Tebrik eder, örnek olmasını dilerim...

Bence, şairin birinci görevi; mensubu bukunduğu milleti uyandırmaktır.
Osman Hocam da GÜLCE-ÜÇGEN TÜRÜ ŞİİRİ ile bunu gerçekleştirmiş.
Hoştu, güzeldi...
Tebrikler, teşekkürler...