VAY ki VAY!



Hep aynı sözcükleri tekrarlamak istemiyorum. Yandığımız, kavrulduğumuz âşikardır. Ben biliyorum ki şehit haberlerini izlerken hepimizin lokmaları boğazına diziliyor. Ateş düştüğü yeri yakmıyor sadece.
İmam soruyor cemaate ' Hakkınızı helâl ediyor musunuz? Hakkınızı helâl ediyor musunuz? ' Evet sesleri yükseliyor karşılığında. İçim burkuluyor bu sesi duyunca. Kimin kimde hakkı var... Bizler sıcacık evlerimizde gönlümüzce yaşarken sırtlarında onlarca yükle dağ bayır demeden vatanın bir karışı için canlarını feda eden, körpecik ana kuzularının hakları helâl mi bize acaba... Asıl onlarla helâlleşmek gerekmez mi? Bu nedenle, canı içinde olan, aklı başında olan her vatandaşa görev düşmektedir. Senlik benlik davasını bir kenara bırakarak bize emanet edilen bu kutsal vatan topraklarını, kendini bu vatanın evladı hisseden herkesin koruması, gözetmesi gerekir. Duyarlı her kürt vatandaşımız yüreği cüssesinden büyük Bitlisli minik Zeynep gibi isyan bayrağını çekmelidir.
Bayrağımızın al renginde hepimizin dedelerinin kanı vardır. Ben inanıyorum ki şimdi gaflet uykusuyla ülkesine, bayrağına ters düşenleri o kan çekecektir. Türk Ulusu yeri ve zamanı geldiğinde tek yumruk, tek bilek olmayı en iyi bilen bir millettir. Terörün kimsenin haklarını savunmadığı gün gibi âşikardır. Et ve tırnak olduğumuz, aile bağları kurduğumuz bir grubu yok saymak elbette kimsenin lüksü değildir.
Bu ailelerde büyüyen yavrulara da bu düşmanlığı anlatmanın bir îzahı, bir yolu yoktur. Her karışı kanla, canla kazınılmış bir KOCA ÇINARı devirme isteği hayalden öteye geçemeyecektir. Unutulmaması gereken bir şey vardır. Hiçbir zalimin yaptığı zulüm yanına kâr kalmamıştır. Mazluma zulmetmek ateşle oynamaktır. Ateşle oynayan maşayı, yanmaktan kimse kurtaramaz
GINALI GUZULAR için kalemime düşen bir şiirimi paylaşarak tüm ulusuma baş sağlığı, yaralılarımıza acil şifalar diliyor, cennet mekân şehitlerimizden helâllik istiyorum.
GÜZELLİKLER DİLİYORUM TÜM YÜREKLERE!

VAY ki VAY!

Ne kadar yalnızsın, o dağ başında
İş başa düşüyor dayan Mehmet’im.
Çiçeği burnunda yirmi yaşında
İflah olmaz sana kıyan Mehmet’im

Yanıyor yüreğim, kor oldu acın
Vatandı aklında, al bayrak tacın
Çağırsan gelirdi ananla, bacın
Olmadı mı sesin duyan Mehmet’im?

Aklıma geldikçe kanım donuyor,
Ana bağrım düşündükçe yanıyor.
Merhametsiz dünya nasıl dönüyor?
Yok mu seni insan sayan Mehmet’im?

Karlı dağı yol ederdim ben sana
Gözyaşımı sel ederdim ben sana
Kirpiğimi sal ederdim ben sana,
İnan, kalbim Hakk’a ayan Mehmet’im.

Ocak umuduydun candan öteydin
Hanenin içinde bir küçük beydin
Körpecik dalını kimlere eğdin
Cennet kınasıyla boyan Mehmet’im

Alıcı kuşlar mı döndü başında
Şehitlik nişanı parlar döşünde
Sana kâfi bu mertebe, bu ün de
Güller Güzeli’nden beyan Mehmet’im

Bilmem bu işkence nereye kadar?
Gelin Gülhani der koca dünya dar
Eyyûb’un sabrıdır yüreklerde kâr
Övgüye takdire şayan Mehmet’im


Zübeyde Gökbulut(gelin)
2011/Kırşehir
(İlesam Kırşehir Temsilcisi)

OFfff... Okumaya Yürek Dayanmıyor...
Ne denir ne söylenir...
Allah Sabır İhsan Eylesin...

Saygı/ Sevgiyle Kalınız
Metanet Yazıcı