Yalancıdan Yâr Tutana Yanarım (BAHÇE)

Hasretinden yandı bağrım, gözlerimden kan yağar
Aşkı hoyrat dertli gönlüm, puslu günden gam sağar.

Bir masalmış, çalkalanmış, bir riyaymış her nazar
Aklı densiz, fikri sürgün, zevke düşmüş, can boğar.

Gül düşürmez gamzelerden, bir görümlük, bir demet
Ay üşürken, terke, bin bir renkli cambazlık sığar.

Hay be sevdâm, cemre inmez, sen safından yer tutun
Gör, dönek taş hangi dağdan derleyip evham yığar.

Hayale yatmamış düşe yatmamış,
Sevdayı tatmamış aşkı tatmamış,
Türküsü tutmamış sözü tutmamış,
Yalancıdan yâr tutana yanarım.

Yoldaşım ol, sırdaşım ol, kardeşim ol ey gecem
Fecr-i sâdık arkasından, tam yerinden gün doğar.

Çözer dağlarda karlar, kanar çiğdemde akkor
Gelinciklerde her mor, koşar sevdâ peşinden.
Sarıp kalkar düşünden, yarınlar sevgi toplar.

Yıkılmaz surda aklım, nahif düşsem dayansın
Yanarsam ten de yansın, benim olsun cehennem.
Gönül koymam alıp dem, tutar bir gün hesaplar.

Boş mermi atarsan, üşütür soyka yalan
Der-bende çatarsan, kalırsın derde nalan.
Bir ortası vardır, sonu baştan gelenin
Sert yerde yatarsan, dokunur sırta palan.

Osman Öcal