hepimize ait bir dünyada ben sana
sen başkasına ait…
yanlış adreste yanlış duraktaki ben, yazık ki
seviyorum...

seni sende severken tutkuyla
göz bebeklerinden yüreğine akmaktı
yanlışım!
bin düşünce ve merakla hop oturup hop kalkarken, seni
yaşamımın merkezi yapmaktı
yanlışım!

ve bütün bu yanlışlar içindeki ben;
yıkık dökük
hırpani sökük
sensizliğin yarattığı yoksulluğumla, yazık ki
seviyorum...



içine…
birtürlü dillendiremediğin giz dolu içine girerek sahiplenmek…
tutkuya, çırpınışa, çığlığa, direnişe dokunmaktı 
yanlışım!
“dün öyleyken bugün böyle” diyen esrik dillerine
Birbirine sırtı dönük yalpak hallerine vurulmaktı 
yanlışım!

ne tuhaf bir duygu aşk!
yürek dalgalarım vurdukça sevda kıyılarıma
darmaduman...

ama biliyorum ki aşk
iki kişilik bencillik değil!
beklentisiz severken
yaralanarak sende çoğalmak
acımda, hazzımda…




sende çoğalıp bölünüyorum bazı çarpıp bazı çıkarak,

yine de toplayıp gidiyorum seni sende bırakarak!
çünkü seni seviyorum...
çünkü seni seviyo...
çünkü seni sevi...
çünkü seni…
sevi...
çünkü...


Refika Doğan-28 Mart 2008-Antalya