Yâr! (Gülce-Üçgen)

Bir
Özlem
Yangını
Kavurur da
Yakar içimi.
Kül olur benimle
Savrulur tüm umutlar.
Karanlığımda saklı aşk.
Geçtiğim bütün yollar şavksız.
Kaldır artık, kaldır perdeni yâr!
Görün bana, saklama gözlerini.
Gülümseyerek sokul bana, al beni.
Kapılar ayân. Gel artık, sensizlik ziyan.
Gözlerimdedir hüzün yağmurları yâr!
Aşımsın! Yokluğun tuzdur yarama.
Suyumsun! Hasretin kuraklığım.
Muhtaçlığım nan gibi sana.
Say akıp geçen zamanı,
Vuslatın hangi bahar.
Yüzün yeryüzümdür,
Gözün bulutlar.
Örtünürüm
Üstüme
Seni
Yâr!

Yusuf Bozan
GÜLCE Edebiyat Akımımızda; bir heceden başlayarak artan,ya da çoktan aza doğru hece sayısı düşen bir yazım şekli ve nazım önerisidir ÜÇGEN.