Güneşin ellerine kaçıncı uğurlama
Düş kelebeklerini salarken yar yoluna
Ağaçlar ki hüzünbaz yere düşen dal âmâ


Bulut gibi ağladım bakarken yâr yoluna
Semaya söylemedim kırılırken kol, kanat
İçimi tutamadım aklı koy âr yoluna


Gece sana uyandı bükülürken sol kanat(!)
Yüzümden kuşlar göçtü dudağımı dikerken
Vuslat dağı kuşandı toprağını yol, kanat!


Türabımda yalnızlık bayrağını dikerken
Yüzünü görmediğim küskün kor camgöbeği
Hayra yor şafakları muştusunu dik erken



Tüm evler gebe aşktan kesilirken göbeği

Harika bir MORİ KIZ klasiği...
*
Hüzünbaz ağaçlardan yere düşen dalların âmâ olması imgesi'ne ilk kez rastladım. Bu bakımdan da orjinalitesiyle çok başrılı bir şiir.
Hele ki şu kuple:
(((Gece sana uyandı bükülürken sol kanat(!)
Yüzümden kuşlar göçtü dudağımı dikerken
Vuslat dağı kuşandı toprağını yol, kanat!)))
*
Bu tür başarılı şairleri ve şiirlerini okudukça içim Türk şiirinin geleceği açısından daha bir umut doluyor...
*
Çok teşekkürler Mori Kız...
Kalemin susmaya, ilhamın çağıldaya hep...

Terza-rima...

İtalyan şiirinin dilimiz ve ifade şeklimizle muazzam örtüşebilen güzel bir türü.

Muhteşem söylemlerle yine muhteşem bir kurgu, bu güzel tür'ü çok daha anlamlı, daha anlaşılır kılmış. 2008 gibiydi sanırım. İlk Osman Bey' den okumuştum bu tür bir şiiri.

Evet...Söylenecek nidâları söylemiş hocamız. Ekleyebileceğim pek bir şey kalmadı. Çünkü "Mori Kız" gittikçe bendini aşan kıvrak bir söz cambazına dönüştürdü kalemini. Şiirin hemen her dalına yönelerek; kendisini, yeteneklerini, derinliğini ölçme ve geliştirme cüretini gösteren özgüvenli, azimli, kararlı ve disiplinli bir genç kalem. Geleceği çok parlak, şiire katkılarıyla belirginleşen bir ilerleyiş bu.
O'nun Gülce çatısı altında olmasında ayrı bir gurur duyuyorum. Bekleyip göreceğiz ufuktaki gökkuşağını...
Daima başarı dileklerimle...

diğer adı örüşük uyak olan bir örnekle destekleyelim mori kızı.

Bir Ömrün Aynası-TERZA-RİMA(Örüşük Uyak)

Yıldızlarla uyanıp uçup gitti nağmeler;
Zifir geceler oldu uyku bilmez sırdaşın.
Yarasa kanadında kilitlendi düğmeler!

Ben sabır yudumlarken eza oldu yoldaşın;
Ağladı tüm duvarlar yankılanan her seste.
Vebali yorgun düştü bir bir attığın taşın.

Ölüme mahkûm ettin bir yüreği kafeste;
Sevgisi oruçludur sırra kadem gülsüzün.
Vuslat kadri bilmezse gölge olmaz nefeste.

Yalnızlığı yansıtan aynamdı gülmez yüzün;
Artık görmez oluşum şu bindiğim saldandır.
Vuslatî’nin kabrine bakmasın sakın gözün!

Ölüm Allah’tan gelir, zulüm ise kuldandır.

Vallahi muhteşem bir destek oldu Osman Bey! Her iki şiir de kurgusuyla, duygu derinliği ve söylemlerdeki o naif ve güçlü ifadeleriyle; türünün seçkin örnekleri.