Öyle birgün oldu ki sanki gökler ağladı?
Yıkılmış bir viraneden yaşlı Nine çağırdı,
Hemen vardım yanına, gözlerinin yaşları,
Yanağına süzüldü bana dedi: Dinle oğul!

Senelerce evveldi, zehir doluydu her lokmam,
Tat alamazdım gördüğün suyumdan ve aşımdan,
Günüm sitemle geçerdi, bıkmıştım vatanımdan,
Kader tuzağına düşmüştüm o anlarda oğul!

Minik yavrular beşikte babalarını tanımadan,
Nice gelinler dul kaldı kınaları solmadan,
Mehmetciğim kışlada Cumhuriyeti tatmadan,
Alkanlara büründü haberin var mı? oğul!

Senin kanın asildir ceddinden süregelen,
Anılar rüzgar gibi eser vatan zerresinden,
Yiğitliği anladın mı? Söyle yatan dedelerinden,
seni mertce yetiştirdik, bunu bilesin Oğul!

Özgürlüğüne sahip ol dinle yaşlı nineni,
Bunu hep söyleyeceğim birgün giysemde kefeni,
Ben namuslu yetiştirdim sizi ciğer paremizi,
Sizin gibisine nineler kurban olsun Oğul!

Az bir vakit geçti ki nine gitti yanımdan,
Bir ürperti gelmişti içmden, ta ruhumdan,
Hayret ettim olaya oracıktan ayrılmadan,
Naraları geliyordu, diyordu aslan oğul!

Ne Mutlu Türklüğüme, böylesi bir ceddime,
Umutla bakıyorum, şimdi inanıyorum istikbalime,
Anıyorum onları bugün 29 ekimde...
Ninenin de dediği: Yaşasın Türküm Oğul!

Mesut Öztürk