Yasemen

-I-
Yasemen koymuş dedesi onun adını
Bana koklamak düşer.
Kimdir, nedir, nerdedir diye sorar dostlar
Bana saklamak düşer.

Bir Yasemen bildi yüreğimi
Bir o okudu ruhumun girdabında duran iklimi
Fırtınayı, tayfunu haber verdi rüyâlarımda
Bana saklanmak düşer.

Tahta atıma bindirdim
Tahtalı'ya götürdüm Yasemen'i
Tahta barakama konuk ettim
Unuttum beni-seni...

-II-
Ben koymadım adını dedesi Yasemen demiş
Yasemen ki can ağacımda gökçe bir yemiş
Hilâl kaşı, ipek saçı, ışıltılı gözü
Elli seneyi yok eder sözü...

Yürüdü bahçemde, bahçem safi yeşil
Tuttu ellerimden ışıl ışıl ufkum
İstesin uğrunda kurban olurum...

Günahı benim mi gecemi-gündüzümü
Kokusuyla doldurdu ise baştan başa?
Boşuna dudak bükme ey dostum
Bana koklamak düşer...

-1980-

Mustafa Ceylan