Bağlılık, güvenmiş boş çıktı her şey,
Hile, yalanlara selamlar olsun,
Eskiden yeniye kalmadı bir şey,
Yeni şeytanlara selamlar olsun.

Şimdi yaşam denen çekilmez zahmet,
Boğuyor âlemi ıstırap, zulmet,
Kalmadı muhabbet, kalmadı sohbet,
Eski yarenlere selamlar olsun.

Şehveti sandılar sevda, muhabbet,
Var mıdır söyleyin ismet ve iffet,
Kapladı insanı azgın bir şehvet,
Gerçek cananlara selamlar olsun.

Güllerin pavyonlar oldu da sonu,
Çıkarttık libası, atleti, donu,
Dürüstlük dillerde olunca konu,
Can gibi canlara selamlar olsun.

Uçardık yürümez, koşmazdık yolda,
Durmazdık, oturmaz asla tek dalda,
Ne çare güç, derman kalmadı kolda,
Eski zamanlara selamlar olsun.

06.Mayıs.2012 12.20

Günümüz insanına, değer anlayışına, dostluklara, sevdalara, sevgi ve vefa denen insani değerlere, velhasıl; bugünkü yaşama ve bu yaşamın odağındaki insana/insanlığa anlamlı güzel göndermelerle ince ayarlı dokunmalar...
Ve sitayişle dokunulan bu aşınmalar, yozlaşılar karşısında şairin duyduğu iç sıkıntısı şiire damgasını vurmuş.
Dost kaleme saygı ve sevgiyle...

Değerli kardeşim Refika hocam yine onurlandırdılar beni.
Nezaket, nezahat ve letafetle kaleme aldıkları bu kendileri kadar nezih yorumlarına müteşekkirim.
SONSUZ VE KALBİ SAYGI VE MUHABBETİMLE...