Merhabalar…


Sayfam açık olsa da epeydir etkin değildim bu platformda. Yüzeysel bakıp geçtiğim kısa süreli göz atışlarımı saymazsak tabii…

Ve üç gün önce geride bıraktığımız eski ve aynı zamanda eskiten yıl 2016…

Yeni bir yıla girerken mümkün olduğunca eskilerimizi, söküklerimizi onarmak, onarılamayacak kadar hasarlı yanlarımızı kaldırıp atmak ve bu meyanda yeni duygularla yenilenerek naçizane, adım atmak istedik yeni yıla…

Ama…

Dakika bir, gol bir…

Zehir ettiler ilk adımlarımızı, yeni bir yıla ilk ayak basışımızı zehir ettiler ama yok edemediler; umutlarımızı, yenilenen hayallerimizi, birlikte barış içinde farklı renklerimizle kardeşçe yaşama ereğimizi, toplumca bize ait/ bize dair hoşgörü kültürümüzü… 

Yok edemediler, edemeyecekler de…

Oysaki…

Bilemediler…

Yaşamak bir san ‘attır, beceridir, sabırdır, üretimdir, paylaşımdır, yeşertidir...

Tıpkı bir ressamın -muazzam yetisiyle- renkleri ve çizgileri, bir heykeltıraşın toprak ile suyu, bir yazarın/ şairin sözcükleri, bir emekçinin alın terini beyin ve yürek gücüyle harmanlayarak vücuda getirdiği…

 İnsan zekâsının (beyin gücünün)  duygularla hemhal oluşuyla sonuçlanan yeşerti, varsıllık, dinginlik, gökyüzü/ yeryüzü/evrendir Yaşamak, nefestir…

Çoğaltarak çoğalmak, sevmek beklentisiz ve ilerlemektir... Karanlıkta bile düşünüp umut etmek ve illaki aydınlığa inanarak uyanmaktır şafakla…

Bu yüzdendir “insanım” diyenin bedel ödeyişi ve her bedelin pahasının çokça ağır oluşu...

İşte…

Yeni bir yıla yeni duygular, yeni umutlar ve yeni başlangıçlarla merhaba dediğimiz bir anda olagelenler…

Ve daha kim bilir nelerin bizleri bekliyor olduğunun bilinmezliğinde yine de inanmak, aşkla sarılmak isteğimiz yaşama, kendimize, dostlarımıza ve illaki bizi var eden, besleyen, sağaltarak tamamlayan insan yanımıza/ insani değerlerimize, aidiyetlerimize ve ortak paydalarımızla bu kadim toprağımıza…

Bu duygularla lânetliyorum terörü, teröristi, vicdanı kuruyanları, gözünü kan bürüyenleri, varlığımıza/birliğimize hançer saplayanları, kınıyorum!

Ve bu hunhar saldırıda kaybettiğimiz vatandaşlarımızla emanetimiz olan konuklarımıza Allah’ tan rahmet, yaralılara şifa, yakınlarına, halkımıza, ülkemize başsağlığı ve sabır diliyorum…

Buruk ama hâlâ yeşeren duygularla kutlamak istiyorum tüm değerli dostlarımın, arkadaşlarımın, güzel ülkemin ve yeryüzünün her bir coğrafyasının yeni yılını…

Her şeye rağmen hoş geldin 2017, hoş geldin Yeni Yıl…

Ödenen bedellerin, yaşanan acıların, yıkılan hayallerin, örselenen umutların bir daha yaşanmaması, şu kırık gönüllerin bir daha heder olmaması dileğimle; 
İlla barış, illa hoşgörü, illa sevgi, illa bilim/ilim, illa dostluk ve kardeşlikle YAŞAMAK illa…

Her dem saygı, sevgi ve dostlukla…

Refika Doğan

03.01.2017