- Yitirmez ışığını yıldızlar,
Sevdikleri bulabilsin diye onları -

-l-

Karanlığında bile görebilir
Verebilirim ışığımı sana…
Yığılıp kalmayasın
Ve benden geri düşmeyesin diye
Sırtımda taşırım
Yaslar göğsüme
Dermanın olurum...
Üzülmek ne demek? Yanar ölürüm
Sana eser seherim, sana akar terim...

Üşüme yeter ki sen, yüreğim senin
Sinemin üstü
Şu can kafesim…
Otar
Sağaltırım
Bir olurum ağlarken...

Say ki alını yitirmiş bir gülsün
Alırım avuçlarıma usul usul
Uzanır kirpiklerine parmaklarım
İpeksi dokunuşlarla
İner gönül şehrine konarım
-Buselerimle-
Minik bir çocuğu severcesine
Yeniden açılır kızıl pembe gül
Hayat nereye savurur, bilinmez
Savrulan ben olurum, yeter ki sen gül...

Sen bir yana ben bir yana
Bağrımız yana yana…
Kanarsa yüreğin
Yanarsa canın
Bil ki ötelerde özüm kanama...

-II-

Yanarak birlikte “ biz “ olmadık mı?
Ağrıyan başımıza diz olmadık mı?
Alevin içinde köz olmadık mı?

Canımın içinde can sana sözüm!
Gamzede nâlânın ben değil miyim?
Gözünden ağu içen değil miyim?

Topladım can kırıklarını tek tek
Ekledim canıma, sen üzülme tek!

Titremesin kirpiğin ucu, yeter
Yakmasın kahır kuyusu tuzlu suyuyla
Ya yorgan et gözlerimi ser gözlerine
Ya da uğrun uğrun bak/ı/şına kuyla…

Hasretin katlinedir bu fermanım
Dokunur namlunun ucuyla sesim...

Yüreğim bir koşu seni almaya
Ta nereden geldi yaran sarmaya
Alevinde kavrulmaya yanmaya...
Bazı duru çay, bazı parça bulut
Bendini yıkarak canın olmaya...

-III-

Her âhın sonunda anlamadın mı
Yetimler diyarı hâr yüreğimi?

Solmasın hiç çiçeklerin kınası
Dönmesin kevgire canın kafesi
Damlamasın oluk oluk nefesi…

-Alevin koynunda yıldızın oldum
Gecene akarken elem şehrinde-

Acıyla belenen yüreğim sende
-Ekledim tenine tenimi, titrek
Bir mumun tedirgin bakışlarında-
Parçalı ruhuna açan güneşim;
-Gel-
De, yaralı serçem
-Gel-
De, bir yudum su ver
Avcunla kana kana!

Dilimde bestelenir kır çiçekleri
Şiir dizelerinde anlatırım kelebeği
Ben sende can yongası, sen ben de yongaya can;
Sanırsın kırklar kapısı yüreğimin geçidi!
Soyup attı maddeyi şu benliğim bedenimden...

Kıyamam bir tek teline, uzattım dost elimi
Yokluğunla yok olurum, istemem sensiz beni...

Refika Doğan- 05 Mayıs 2008 Antalya