Oturum Aç

***Site Yönetimi*** · 26/05/2015, 23:15

ZAFERE DOĞRU (GÜLCE/BULUŞMA)

Sıcak bir yaz günüydü vakit sabahın beşi
Ufukta bir kızıllık toza benzer bir duman
Yepyeni bir şan ile doğdu Türk’ün güneşi
Bir el hedef gösterip ileri dediği an

Fışkırdı alevler namlulardan
Top sesleri ile sarsıldı dağlar
Kan gölüne döndü yemyeşil bağlar
Kulakları tırmaladı sesler
Dan dan dan.......

Türk gücünü unutan kapımıza dayandı
İçin için kaynarken o hasta adam sandı
Kurtuluş meşalesi Dumlupınar’da yandı
Tarihlere yazıldı ATA’dan ulu ferman
Yer, gök susunca birden Akdeniz duydu sesi
Gafiller duyup kaçtı iman dolu nefesi
İşte böyle başladı zaferin arifesi
Dünya bir kere daha dedi; “Türk Gücü yaman”

Meclisimiz toplandı
“Gazilik ve Mareşallik “ unvanı verdi elan
Atamıza, ardından dedi ki; “Durma! Davran!”
Milletin meclisinden böyle bir şevki alan
Mavi gözlü, sarı saçlı Anadolu bozkurdu
Eli kolu bağlayıp çaresiz durur muydu
Topladı kurmayları
Serildi haritalar
Taktikler belirlenip çizildi tüm hedefler
Belliydi ki Ata’mla olacaktı son akın
Güneş doğmak üzere Şafak atması yakın

Koştu, zafere doğru kahraman yiğit erler
“Bu erler asırlarca çok destan yazdı ,” derler
Vatan size minnettar, ey isimsiz askerler
Cennetlik güllerimiz, size dar gelir zaman
Kocatepe’nin yolu İzmir’e doğru gitti
Dokuz eylül gününde bu yol denizde bitti
“Hedefiniz Akdeniz” emri askere yetti
Takati biten düşman Türk’ten diledi aman

Asla diz çökmeyecek, yılmayacak
Üç beş zağar karşısında koca çınar
Orduların başında Mustafa Kemal Paşa
Ankara’dan gelmişti
Cepheye koşa koşa
Zafer böyle gelmişti ağustosun otuzunda
Gülmüştü Dumlupınar

NİLÜFER SARP

Oturum Aç
Kullanıcı Adı:
Şifre:	Şifremi Hatırlat
	Beni Hatırla