Zâkir'in Zikri (Dönence)

ALEM açar cehalet, yazan benim der KALEM,
Şeyler yoktan var olmaz, Vâr'ın varı bu ÂLEM.
Hüner tutan eldedir, yek kalem nasıl YAZAR? ,
YAZ AR reçetemi dost, yıkılsın kumdan KALEM

AK, AR SUYU dilimden, ver dilime coşkuyu
Gafiller uyansınlar, görsünler AKARSUYU.
Taş yürekler ıslansın, sağır sultan DİNLESİN,
DİN'LESİN Rabb’inlesin, at gönlünden korkuyu.

BAL TASI olsun ağız, çıksın kelâmın hası,
İlkel nefis uslansın, düşsün elden BALTASI.
Nefis yanar can kalır, anar daim CANANI,
CAN ANI olur bir gün, vuslat kelle pahası.

ÖZÜMSE bu mânâyı, tutma benim sözümse
Dil O'nun, kelâm O'nun, Hakk nurudur, ÖZÜMSE.
Benden çıkar kokusu, O Gül benim GÜLÜMSE
GÜLÜMSE gönül bana, yüzün benim yüzümse.

DERDİNLE uğraş daim, sessizce kalpten inle
Her zerre zikri daim, gölgeler Hakk DER DİNLE.
Gölgelerin anması sözü, gayet MANİDAR
MANİ DAR anlatmaya, anlaşılır esinle.

TABİ ol bu hoş sese, Sen de katıl Talibi
Bu duyulan tek sestir, kesret görmezsen TABİ.
Her şey aslına döner, gölge yok olur AN AN
AN'AN O, an'ılan O, O'dur zikrin sahibi.

İhsan Ertem