Zaman Tünelinde Gazeteci Şairler


Ahmet Özdemir


Yıllardan beri hazırladığım Şiir ve edebiyat programlarında o ay içinde ebediyete yolcu olmuş şair ve yazarları anar ölüm yıldönümü beşli ve sıfırlı yıllara denk gelenler hakkında birkaç cümleyle de olsa söz ederim. Geride bıraktığımız Cumartesi günü TGC Basın Müzesinde “Şiirimizde ve Musiki Günleri” etkinliğinde “Edebiyatımızda ve Şiirimizde Kadın” konusu işledim. Elbette Usulü bozmadım, zaman tüneli içinde Mart ayında göçüp gitmiş ancak eserleri ile yaşayanları andım. Hem gazeteci hem şair, hem de yazar, çizer olanların sayısı çoktu.

Çeşitli yılların Mart aylarında kaybettiğimiz sanatçılardan bazılarını anımsatmak istiyorum:

Şair A.Kadir (Meriçboylu), Halk Müziği Sanatçısı Özay Gönlüm, Sporcu ve Eğitimci Selim Sırrı Tarcan, Yönetmen Bilge Olgaç, Dil Bilimcisi Tahsin Banguoğlu ve Sadettin Buluç, Ressam Cihat Burak, Yazar M Şerif Hulusi, Eğitim gönüllüsü İzzet Baysal, Karikatürist Mustafa (Mim) Uykusuz, Tiyatro ve sinema sanatçısı Gülistan Güzey, Öykücü Ömer Seyfettin, Oyun Yazarı İbnürrefik Ahmet Nuri (Sekizinci), Şarkı sözü yazarı ve şovmen Fecri Ebcioğlu, Karikatürist Nehar Tüblek, Gurbet Şairi Kemalettin Kamu, Gazeteci Yazar Çetin Emeç, Karikatürist Necmi Rıza Ayça, Yazar Hüseyin Rahmi Gürpınar, Şair Fikret Ürgüp Şair Bekir Sıtkı Kunt, Gazeteci ve Yazar Vala Nureddin (Va-Nu), Şair ve Deneme Yazarı Salah Birsel, Saatli Maarif Takvimleri’nin kurucusu Naci Kasım, Gazeteci Emil Galip Sandalcı, Gazeteci Şair Yusuf Ziya Ortaç, Besteci Sadi Işılay, Gazeteci ve yazar Zekeriya Sertel, Halk Ozanı Talibi Coşkun, Komedi Oyuncusu Ali Sururi, Tiyatrocu Adalet Cimcoz, Şair Nevzat Eren, Tarihci Kınalızade Hasan Çelebi, Ressam Hikmet Onat, Tiyatro ve Sinema Oyuncusu Aziz Basmacı, Gazeteci Tiyatro Yazarı Cevat Fehmi Başkurt, Şair ve Varlık Dergisinin kurucusu Yaşar Nabi Nayır, Şair Mustafa Nacati Karaer, Tuluatçı Kel Hasan Efendi, Ses sanatçısı Eftelya Hanım (Denizkızı) Halkbilim Araştırmacısı Pertev Naili Boratav, Şair Özkan Yalçın, Atatürkçü şiirleri ve denemeleriyle tanınan ünlü şair Dr. Ceyhun Atuf Kansu, Beyhan Cenkçi, Hattat Macit Ayral, Gazeteci Şair, Tarık Binat, Türk sinemasının ünlü oyuncularından Sadri Alışık, ve Cahide Sonku, Gazeteciler Odhan Baykara, Hüseyin Suat Yalçın, Rüştü Enis Regü, Falih Rıfkı Atay, Romancı Kerime Nadir, Folklorcu İbrahim Aslanoğlu, Halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu, Divan Şairi Şeyhülislem Ârif Hikmet Bey, Mimar Vedat Dalokay, Yazar Samiha Ayverdi, Şair Salih Zeki Aktay, Tarihçi Şair Aşık Paşa, Yazar Hüseyin Namık Orkun, Şair İsmail Safa, Şair Oğuz Kazım Atok, Yazar Şevket Süreyya Aydemir Halk Şairi Murat Çobanoğlu, Sinema Sanatçısı Belgin Doruk, Ressam İhap Hulusi, Yazar Halid Ziya Uşaklığil, Yazar Gazetecilerden Mükerrem Kâmil Su, Etem İzzet Benice, Abdullah Ziya Kozanoğlu, İlhami Bekir, Emin Ülgener, Ömer Sami Coşar, Ressam Arif Dino,Şair Yazar Mithat Cemal Kuntay. Yazar Mithat Sertoğlu, Şair Munis Faik Ozansoy, Yazar Şerif Baykurt, Şair Yahya Benekay…

Bunca şair gazeteci arasından bir ikisini açayım:

Yaşı elliyi altmışı geçenler Yusuf Ziya ve Akbaba dergisini çok işi bilirler. 1895 doğumlu olan şairimiz “Çimdik” imzasıyla da tanınır. Türkçe’yi çok güzel kullandı. Halk tarzı şiirler de yazdı. Edebiyatımıza ‘Hecenin Beş Şairi’ olarak geçti. İşte ondan bir şiiri:

Bir daha o fırsat geçer mi ele?
Dün gördüm, bugün de göresim geldi!
Gülüşü o kadar hoştu ki hele,
Lebinden koncalar düresim geldi!



Hem küçük, hem güzel, hem de utangaçtı,
Gözleri gözümden daima kaçtı,
Saçları ne güzel, ne ipek saçtı,
Öpüp okşayarak öresim geldi!



Yüzü benziyordu bahar ayına,
Kaşları can yakan aşkın yayına,
Hasretle kapanıp hâk-i pâyına,
Yüzümü, gözümü süresim geldi!

“Sevgilim güvenme güzelliğine, /Senin de saçların tarumar olur / Aldanma talihin pembe rengine, / Hayatın uzun bir intizar olur.” diyen ve “Ben gurbette değilim/ Gurbet benim içimde” gibi şiirleri şarkı olan, Gurbet şairi Kemalettin Kamu 1901’de Bayburt’ta doğdu. Basın Yayında ve AA’da çalıştı. Rize ve Erzurum Milletvekilliği yaptı. Bir şiir de ondan verelim:

Yıllardır ki bir kılıcım kapalı kında,
Kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi;
Mustaribim bu duvarın dış tarafında,
Şefkatine inandığım biri var gibi.



Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el,
Kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım;
Yan odadan bir ince ses diyor gibi : “Gel”
Ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım.



Gözlerime parıltısı bakır bir tasın,
Kulaklarım komşuların ayak sesinde;
Varsın gene bir yudum su veren olmasın,
Baş ucumda biri bana “su yok!” desin de..